Jacek Dukaj, "Król Bólu”

Dostajemy najnowszy zbiór – bo nie utwory – opowieści Jacka Dukaja. To osiem tytułów z których część jest już znana. Jacek Dukaj pisze: "Wszyscy przecież czujemy koniec czasów człowieka. Czujemy, że usuwa się nam ziemia spod nóg; na czymś stać trzeba, więc budujemy rusztowania; ale im wyżej, tym one chybotliwsze; im my potężniejsi, tym one wątlejsze. Wszystko się wali…”

Jaka więc będzie przyszłość? Dukaj zwraca się ku sztucznej inteligencji, która w jego książkach staje się światem żywym. Autor swoje wyprawy w przyszłość traktuje bardzo poważnie, zestawia Kosmos z "przyziemnością” i raczej nie traktuje tego jako żartu, jako pastiszu. Stawia pytania, które uznajemy za ważne wtedy, kiedy je usłyszymy od niego.

Wtedy właśnie zaczynamy się zastanawiać, szukać odpowiedzi. Dukaj ma już ją gotową, choć nie zawsze się z nią zgadzamy. I dobrze. Tworzy własne teorie i własny język. Ta jego proza o przyszłości na pewno nie jest łatwa tak językowo jak narracyjnie, ale z pewnością książki Jacka Dukaja mają wielu odbiorców.
Kmo.