Hymn o miłości - świętego Pawła

Pierwszy List św.Pawła Apostoła do Koryntian (1 Kor 13,1−13)

Hymn o miłości − fragment biblijnego 1 Listu do Koryntian apostoła Pawła z Tarsu (1 Kor 13,1−13). Jest to pieśń pochwalna, jak również próba wytłumaczenia, czym jest miłość, poprzez wyliczenie jej cech. Według apostoła Pawła dar miłości nadaje sens i wartość wszystkim innym charyzmatom. Apostoł Paweł zwraca uwagę, że Miłość to pragnienie dobra i szczęścia. To bezinteresowny dar z siebie, siła przezwyciężająca egoizm („nie szuka swego” [1 Kor 13, 5]. Podkreśla również znaczenie samej wiary poprzez bezkrytyczne zaufanie („wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję” [1 Kor 13, 7]). Hymn o miłości zwykło się nazywać „Pieśnią nad pieśniami Nowego Testamentu”. Z kolei w pierwszej encyklice napisanej przez papieża Benedykta XVI, Deus caritas est (z łac. Bóg jest miłością, 2005), określony on został jako „Magna Charta całej posługi katolickiej”. Tekst Hymnu o miłości, jako czytanie biblijne podczas mszy, często towarzyszy obrządkowi zawarcia małżeństwa w kościołach chrześcijańskich. (Wikipedia)

Historia - Hymn o miłości jest częścią 1 Listu apostoła Pawła do Koryntian. List ten powstał jako owoc podróży misyjnej Pawła do Koryntu, odbytej prawdopodobnie w 51 i 52 roku (18 miesięcy). W tym czasie Paweł głosił w Koryncie Ewangelię Chrystusową [Dz 18, 1-18]. List napisany został podczas pobytu Apostoła w Efezie; zaś wzmianka o zamiarze rychłego opuszczenia tego miasta każe przypuszczać, że List doczekał się zredagowania około 56-57 roku. Bezpośrednim powodem napisania dzieła była wizyta ludzi Chloe (1, 11), specjalne poselstwo z Koryntu (16,17) oraz pytania i wątpliwości postawione apostołowi Pawłowi (7,1) przez korynckich chrześcijan. Paweł był zaniepokojony groźbą rozłamu w Koryncie, jego list ma na celu pojednanie Koryntian. (Wikipedia)

Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący.  Gdybym też miał dar prorokowania i znał wszystkie tajemnice, i posiadał wszelką wiedzę, i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił. a miłości bym nie miał, byłbym niczym. I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją, a ciało wystawił na spalenie, lecz miłości bym nie miał, nic bym nie zyskał. Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą;  nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego;  nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Miłość nigdy nie ustaje, [nie jest] jak proroctwa, które się skończą, albo jak dar języków, który zniknie, lub jak wiedza, której zabraknie. Po części bowiem tylko poznajemy, po części prorokujemy. Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe, zniknie to, co jest tylko częściowe. Gdy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, czułem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Kiedy zaś stałem się mężem, wyzbyłem się tego, co dziecięce. Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno; wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz: Teraz poznaję po części, wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany. Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy: z nich zaś największa jest miłość. (1 Kor 13,1−13)

Módlmy się: Za wstawiennictwem św.Pawła, z prośbą o wiarę, nadzieję i miłość w intencji nas samych i naszych bliskich. Amen.

W tekście Hymn o miłości w miejsce słowa miłość, wstawmy swoje imię. Raz dziennie starajmy się uważnie kontemplować ten tekst.

Czy jestem cierpliwy, łaskawy, nie zazdroszczę, nie szukam poklasku, nie unoszę się pychą;  nie dopuszczam się bezwstydu, nie szukam swego, nie unoszę się gniewem, nie pamiętam złego;  nie cieszę się z niesprawiedliwości, lecz współweselę się z prawdą. Wszystko znoszę, wszystkiemu wierzę, we wszystkim pokładam nadzieję, wszystko przetrzymam??? Czy w miłości nigdy nie ustaję?

Kontemplujmy Hym o miłości i zachęcajmy do tego bliskich. Zachęcam:)

Piękna encyklika papieża Benedykta XVI, Deus caritas est (z łac. Bóg jest miłością, 2005). Zachęcam:)

My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia, bo miłujemy braci, kto zaś nie miłuje, trwa w śmierci. (1 J 3, 14)

Musimy zachować przykazania, zwłaszcza przykazanie wzajemnej miłości. My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia, bo miłujemy braci, kto zaś nie miłuje, trwa w śmierci. Każdy, kto nienawidzi swego brata, jest zabójcą, a wiecie, że żaden zabójca nie nosi w sobie życia wiecznego. Po tym poznaliśmy miłość, że On oddał za nas życie swoje. My także winniśmy oddać życie za braci. (1 J 3,14-16)

Musimy unikać grzechów! Każdy, kto grzeszy, dopuszcza się bezprawia, ponieważ grzech jest bezprawiem. Wiecie, że On się objawił po to, aby zgładzić grzechy, w Nim zaś nie ma grzechu. Każdy, kto trwa w Nim, nie grzeszy, żaden zaś z tych, którzy grzeszą, nie widział Go ani Go nie poznał. Dzieci, nie dajcie się zwodzić nikomu; kto postępuje sprawiedliwie, jest sprawiedliwy, tak jak On jest sprawiedliwy. Kto grzeszy, jest dzieckiem diabła, ponieważ diabeł trwa w grzechu od początku. Syn Boży objawił się po to, aby zniszczyć dzieła diabła. Każdy, kto narodził się z Boga, nie grzeszy, gdyż trwa w nim nasienie Boże; taki nie może grzeszyć, bo się narodził z Boga. ( 1 J 3, 4-9)

Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia. (J 5, 24)

"Każdy, kto słucha Słowa Jezusa i z wiarą przyjmuje je zwycięża śmierć Jego mocą.  Jezus precyzuje, że słuchanie Jego nauki ukonkretnia się w miłości do Boga i do bliźniego. Kto miłuje, nie trwa w śmierci, lecz w Bogu, który jest Miłością i Życiem."

Jezus odpowiedział: Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze Mnie. ( J 14, 6)

Módlmy się: Z prośbą o nawrócenie tych, którzy trwają w śmierci, gdyż nie miłują Boga, bliźnich i siebie samych. Amen.

Św. Pawle Apostole, módl się za nami.