Uzdrawiająca moc Zbawiciela - „Jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić”.

Uzdrowienie trędowatego (Mk 1,40-45). Trędowaty przyszedł do Jezusa i upadając na kolana, prosił Go: „Jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić”. Zdjęty litością, wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł do niego: „Chcę, bądź oczyszczony”. Natychmiast trąd go opuścił i został oczyszczony. Jezus surowo mu przykazał i zaraz go odprawił, mówiąc mu: „Uważaj, nikomu nic nie mów, ale idź, pokaż się kapłanowi i złóż za swe oczyszczenie ofiarę, którą przepisał Mojżesz, na świadectwo dla nich”. Lecz on po wyjściu zaczął wiele opowiadać i rozgłaszać to, co zaszło, tak że Jezus nie mógł już jawnie wejść do miasta, lecz przebywał w miejscach pustynnych. A ludzie zewsząd schodzili się do Niego.

„Jeżeli chcesz…” Opis spotkania Syna Bożego z trędowatym podkreśla pełną ufności prośbę chorego: „Jeżeli chcesz…” (Mk 1, 40). Jakby chciał przez to powiedzieć: „Wiem, kim jesteś, posłanym przez Boga, aby dźwigać nasze boleści, obarczyć się naszym cierpieniem (por. Iz 53, 4). W Tobie uznaję Mesjasza, na którego mogę przerzucić całe cierpienie, które przenika moje ciało i duszę”. Jezus ulitował się nad nim. Wszedł w jego położenie, aby go z niego wydobyć, wyzwolić. Uzdrawiająca moc Zbawiciela wyraża się w prostym dotyku. Jezus przychodzi, aby wszystko uczynić prostsze. Nawet jeśli skomplikowało ci się życie, dla Jezusa nie jesteś stracony. Wystarczy, że z wiarą rzucisz się do Jego stóp. On da ci moc zaufania Mu we wszystkim. Wtedy nie będziesz się dziwił, że radość jest po to, aby się nią dzielić z innymi. Módlmy się: W Tobie, Panie, uznaję moc uzdrowienia mnie z wszelkiego zła, które nie pozwala mi oddać się Tobie całkowicie. Daj mi pragnienie szczęścia, które znajdę tylko w Tobie. Amen. Edycja Świętego Pawła

Zachować wierność Bogu (Hbr 3,7-14). Bracia: Postępujcie, jak mówi Duch Święty: „Dziś, jeśli glos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych jak w buncie, jak w dzień kuszenia na pustyni, gdzie kusili Mię ojcowie wasi przez wystawianie na próbę, chociaż widzieli dzieła moje przez czterdzieści lat. Gniewałem się przeto na to pokolenie i powiedziałem : «Zawsze błądzą w sercu, oni zaś nie poznali dróg moich»; toteż przysiągłem w gniewie moim: «Nie wejdą do mego odpoczynku»”. Uważajcie, bracia, aby nie było w kimś z was przewrotnego serca niewiary, której skutkiem jest odstąpienie od Boga żywego, lecz zachęcajcie się wzajemnie każdego dnia, póki trwa to, co „dziś” się zwie, aby żaden z was nie uległ zatwardziałości przez oszustwo grzechu. Jesteśmy bowiem uczestnikami Chrystusa, jeśli pierwotną nadzieję do końca zachowamy silną.

Słysząc głos Pana serc nie zatwardzajcie. Przyjdźcie, uwielbiajmy Go padając na twarze, zegnijmy kolana przed Panem, który nas stworzył. Albowiem On jest naszym Bogiem, a my ludem Jego pastwiska i owcami w Jego ręku. Obyście dzisiaj usłyszeli głos Jego: + „Niech nie twardnieją wasze serca jak w Meriba, jak na pustyni w dniu Massa, gdzie Mnie kusili wasi ojcowie, doświadczali Mnie, choć widzieli moje dzieła. Przez lat czterdzieści to pokolenie wstręt we Mnie budziło + i powiedziałem: «Są ludem o sercu błądzącym i moich dróg nie znają». Przeto przysiągłem w gniewie, że nie wejdą do mojej krainy spoczynku”. (Ps 95,6-7.8-9.10-11)

Jezus głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszelkie choroby wśród ludu. (Mt 4,23)

Jezus głosi Ewangelię o królestwie i leczy wszelkie choroby wśród ludu.

Módlmy się: Z prośbą o nawrócenie i przemianę przewrotnych serc niewiary, której skutkiem jest odstąpienie od Boga żywego. Amen.

Módlmy się: Boże Ojcze, uwolnij nas od błądzenia w sercu, i daj nam poznać drogi Twoje. W łaskawości swojej odstąp od gniewu i przebacz, abyśmy mogli wejść do Twego odpoczynku. Daj się przebłagać ludowi swojemu. Amen.

Módlmy się: Panie nasz i Boże, bardzo skomplikowało nam się życie, lecz dla Ciebie nie jesteśmy straceni. Z wiarą rzucamy się do Twoich stóp i błagamy daj nam moc zaufania Ci we wszystkim. Amen.

Radość jest po to, aby się nią dzielić z innymi.

Uzdrawiająca moc Zbawiciela wyraża się w prostym dotyku. Jezus przychodzi, aby wszystko uczynić prostsze.

Módlmy się: Mój Zbawicielu posłany przez Boga, aby dźwigać nasze boleści, obarczyć się naszym cierpieniem (por. Iz 53, 4), w Tobie uznaję Mesjasza, na którego przerzucam całe cierpienie, które przenika moje ciało i duszę. Jezu ulituj się nade mną. Bądź uwielbiony. Amen.

Módlmy się: Z wdzięcznością za wszystkich, którzy zostali oczyszczeni. Bogu niech będą dzięki!

Nie wolno się gniewać: gniew, jak bumerang, wraca do tego, co go cisnął. Maria Rodziewiczówna

Zamiast wad - cnoty! Dlatego odrzuciwszy kłamstwo: niech każdy z was mówi prawdę do bliźniego, bo jesteście nawzajem dla siebie członkami.  Gniewajcie się, a nie grzeszcie: niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce! Ani nie dawajcie miejsca diabłu! Kto dotąd kradł, niech już przestanie kraść, lecz raczej niech pracuje uczciwie własnymi rękami, by miał z czego udzielać potrzebującemu.  Niech nie wychodzi z waszych ust żadna mowa szkodliwa, lecz tylko budująca, zależnie od potrzeby, by wyświadczała dobro słuchającym. I nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym zostaliście opieczętowani na dzień odkupienia.  Niech zniknie spośród was wszelka gorycz, uniesienie, gniew, wrzaskliwość, znieważenie - wraz z wszelką złością. Bądźcie dla siebie nawzajem dobrzy i miłosierni! Przebaczajcie sobie, tak jak i Bóg nam przebaczył w Chrystusie. ( Ef 4, 25 - 32)

Chrześcijanin - nowym człowiekiem. To zatem mówię i zaklinam [was] w Panu, abyście już nie postępowali tak, jak postępują poganie, z ich próżnym myśleniem, umysłem pogrążeni w mroku, obcy dla życia Bożego, na skutek tkwiącej w nich niewiedzy, na skutek zatwardziałości serca. Oni to doprowadziwszy siebie do nieczułości [sumienia], oddali się rozpuście, popełniając zachłannie wszelkiego rodzaju grzechy nieczyste.  Wy zaś nie tak nauczyliście się Chrystusa.  Słyszeliście przecież o Nim i zostaliście pouczeni w Nim - zgodnie z prawdą, jaka jest w Jezusie,  że - co się tyczy poprzedniego sposobu życia - trzeba porzucić dawnego człowieka, który ulega zepsuciu na skutek zwodniczych żądz,  odnawiać się duchem w waszym myśleniu  i przyoblec człowieka nowego, stworzonego według Boga, w sprawiedliwości i prawdziwej świętości. ( Ef 4, 17 - 24)

O ŻYCIE ZGODNE Z POWOŁANIEM. O zachowanie jedności. A zatem zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, jakim zostaliście wezwani,  z całą pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości. Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój.  Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który [jest i działa] ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich. ( Ef 4, 1-6)

Rozmaitość darów Chrystusowych w jednym Ciele. Każdemu zaś z nas została dana łaska według miary daru Chrystusowego.  Dlatego mówi Pismo: Wstąpiwszy do góry wziął do niewoli jeńców, rozdał ludziom dary. Słowo zaś "wstąpił" cóż oznacza, jeśli nie to, że również zstąpił do niższych części ziemi? Ten, który zstąpił, jest i Tym, który wstąpił ponad wszystkie niebiosa, aby wszystko napełnić. I On ustanowił jednych apostołami, innych prorokami, innych ewangelistami, innych pasterzami i nauczycielami dla przysposobienia świętych do wykonywania posługi, celem budowania Ciała Chrystusowego, aż dojdziemy wszyscy razem do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary wielkości według Pełni Chrystusa. [Chodzi o to], abyśmy już nie byli dziećmi, którymi miotają fale i porusza każdy powiew nauki, na skutek oszustwa ze strony ludzi i przebiegłości w sprowadzaniu na manowce fałszu. Natomiast żyjąc prawdziwie w miłości sprawmy, by wszystko rosło ku Temu, który jest Głową - ku Chrystusowi. Z Niego całe Ciało - zespalane i utrzymywane w łączności dzięki całej więzi umacniającej każdy z członków stosownie do jego miary - przyczynia sobie wzrostu dla budowania siebie w miłości. ( Ef 4, 7 -16)

Módlmy się: O życie zgodne z powołaniem. Amen.

ŚW. ANTONII, MÓDL SIĘ ZA NAMI.