Zachęta do filozofii - Arystoteles

Filozofia, etyka

Opis: "Wśród najstarszych zaginionych pism Arystotelesa z okresu młodości szczególne miejsce zajmuje Protreptikos - Zachęta do filozofii. (...) Pragnie więc Arystoteles wykazać wyższość życia intelektualnego nad innymi formami życia: że mądrość jest największym spośród wszystkich dóbr i najwyższym celem życia; że rozum jest najlepszą częścią nas samych, a najwyższą funkcją rozumu jest osiągnięcie prawdy; że człowiek jest częścią natury, a więc prawdę zdobędzie obserwując naturę; że prawdziwie mądry człowiek będzie przejmował z natury i rzeczywistości pewne stałe kryteria, za pomocą których będzie oceniał, co jest słuszne, szlachetne i pożyteczne; że tylko człowiek mądry poznaje naturę samą w sobie i naśladuje to, co jest "ścisłe w sobie"; że tylko on obserwuje naturę dogłębnie i nie wzoruje się nigdy na imitacjach; że poznanie prawdy jest nie tylko dobrem samym w sobie, lecz również jest pożyteczne dla ludzkiego życia; że wreszcie ci, którzy pragną osiągnąć ten cel muszą poświęcić się filozofii." (lubimyczytac.pl)

Opis: Arystoteles urodził się, pracował i umarł. Tak inny wielki filozof, Martin Heidegger, streścił życie tego myśliciela i naukowca, zwanego także Stagirytą (od miejsca urodzenia, Stagiry), albo po prostu Filozofem (z gr. phileo - kochać, sophos - mądrość) z racji jego najwyższej filozoficznej rangi. Uczeń Platona i członek jego Akademii, po śmierci mistrza założył własną szkołę, Lykeion, od której nazwę biorą dzisiejsze licea. Perypatetycy (gr. słowo peripatos oznacza przechadzanie się, a współtowarzysze z Lykeionu prowadzili dyskusje, spacerując) zajmowali się nie tylko filozofowaniem, ale też badaniami przyrodoznawczymi i eksperymentami. Świat interesował ich w każdym aspekcie: zarówno teoretycznym, jak i fizycznym. Stąd pierwsza odsłona Arystotelesa powinna obejmować jedno i drugie - filozofię i fizykę. "Zachęta do filozofii" to odwołanie do naszego zmysłu przyjemności. Nie ma bowiem większej rozkoszy, jak dowodzi Filozof, niż myśleć i badać. Wykształcona, poszukująca i wrażliwa dusza jest szczęśliwa niczym zdrowe i sprawne ciało. "Fizyka", słynne i kontrowersyjne dzieło Arysotelesa, pozwala poznać wyobrażenie starożytnych o świecie natury. Przedmiotem fizyki jest wszystko, co wiąże się z ciałem, powstawaniem, ruchem i zmianą, co składa się na kipiące bogactwo świata naturalnego, jakby domagając się uporządkowania w perypatetyckich ogrodach. Wywody i opisy są wyrazem fascynacji złożonością natury i jej tworów, szczególnie zjawiska ruchu. Zdają też sprawę z naszego doświadczenia natury, ze sposobu, w jaki przedstawia się ona naszemu zdrowemu rozsądkowi. (taniaksiazka.pl)

Autor: Arystoteles (gr. Ἀριστοτέλης, Aristotelēs, ur. 384 p.n.e., zm. 322 p.n.e.) – filozof, jeden z trzech – obok Sokratesa i Platona – najsławniejszych filozofów starożytnej Grecji. Nazywany też Stagirytą (od miejsca urodzenia) lub po prostu Filozofem (w tekstach średniowiecznych i nowożytnych). Był twórcą odmiennego od platonizmu i równie spójnego systemu filozoficznego, który bardzo silnie wpłynął na filozofię i naukę europejską. Zapoczątkował nurt filozoficzny nazywany arystotelizmem, który miał wiele postaci w różnych epokach. Chrześcijańska odmiana arystotelizmu zwana tomizmem powstała w XIII wieku i jest do dziś uważana za oficjalną filozofię Kościoła katolickiego. Założyciel szkoły filozoficznej w ogrodach Lykeionu (od nazwy sąsiadującej z nimi świątyni Apollina Likejosa) – stąd wzięło się później słowo „liceum”. Oprócz filozofii Arystoteles położył ogromne zasługi w rozwoju logiki i nauk przyrodniczych, szczególnie astronomii, fizyki i biologii. Zbyt rygorystyczna akceptacja tych teorii przez przedstawicieli filozofii scholastycznej stała się jedną z przyczyn opóźnienia rozwoju tych nauk w Europie. Choć ostatecznie wiele jego teorii naukowych okazało się błędnych, to znacząco przyczyniły się one do poszukiwania nowych hipotez. (Wikipedia) c.d.

"Wszyscy ludzie z natury pragną wiedzy."

Szczęście: "Najwyższy akt, najwyższej władzy w odniesieniu do najwyższego przedmiotu władzy - Boga." Arystoteles