Galeria: Dyrektorzy o kulturze lubelskiej w 2017 roku

Sławomir Księżniak, dyrektor DDK Węglin

Myśląc o lubelskiej kulturze 2017 roku – rozpatruję ją w kilku aspektach. 

Z jednej strony (patrząc już z perspektywy początku 2018 roku) mam w głowie takie działania, o których można powiedzieć, że w 2017 miały swój czas podsumowania, refleksji, ewaluacji. Mówię tu o miejskim programie „Dzielnice Kultury”, który w roku Jubileuszu Miasta skończył pięć lat. Wydaje mi się, że jest to jedno z tych wydarzeń, które akcentuje obywatelski wymiar kultury, tworzonej przez mieszkańców i dla mieszkańców. Warto też podkreślić, że ma zdecydowanie niebagatelny wpływ na ogólną zmianę krajobrazu lubelskiej kultury, co jest nie do przecenienia. Warto byśmy wszyscy o tym pamiętali.

Drugi aspekt to działania, wydawnictwa, koncerty wystaw i akcje, które poruszyły mnie osobiście, jako aktywnego uczestnika życia kulturalnego tego miasta, na poziomie emocji, estetyki czy innych wartości trudnych do jednoznacznego opisania. 

Pierwsze wydarzenie to wystawa „1989” Dawida Ryskiego w Galerii Białej Centrum Kultury w Lublinie. Chwała organizatorom, że udało im się pokazać duży wycinek działalności plastycznej tego niezwykle uzdolnionego, oryginalnego i posiadającego swój styl artysty. 

Drugą aktywnością jest twórczość Macieja Pałki i jego obecność na wielu płaszczyznach życia komiksowego naszego kraju. Wspomnę tylko o dwóch wydawnictwach, które ukazały się nakładem Wydawnictwa Komiksowego, na które warto zwrócić uwagę, czyli „Jak schudnąć 30 kg” do scenariusza Tomka Pstrągowskiego i drugi autorski komiks Macieja Pałki „Najgorszy komiks roku”. Jeżeli jeszcze Państwo nie zapoznali się z tymi dwoma, jakże odmiennymi wydawnictwami, to niezmiernie polecam. Dla mnie były one ważne w 2017 roku.

Trzecim elementem tej układanki są wydawnictwa Fundacji Kaisera Söze ze wskazaniem na dwa które ukazały w 2017. Pierwsze to wydana dzięki Stypendium Prezydenta Miasta Lublin płyta projektu muzycznego Techytrze „Chłopaki czekajta”, próbująca zdefiniować na nowo polską tradycję śpiewaczą z amerykańskim bluesem, surf rockiem czy punkiem. Druga to „Pępek Świata” czyli kompilacja muzycznych impresji, dla których punktem wyjścia były proste historie lubelskie, takie jak: opowieść o pracowniku miejskiego ratusza, który uratował urzędników i petentów Magistratu przed bombą czy muzyczny portret kobiecej bohaterki, działaczki patriotycznej i uczestniczki powstania styczniowego Henryki Pustowójtówny. Pięknie wydane płyty, o których było głośno w prasie muzycznej. Płyta została wydana w ramach obchodów Wielkiego Jubileuszu. 

Ostatnia część tego zestawienia to premiera płyty lubelskiego zespołu Blaze of Perdition „Conscious Darkness”, grupa tym wydawnictwem potwierdza swoją pozycję na rynku polskiej muzyki ekstremalnej, o czym świadczy chociażby fakt, że niedawno wrócili z trasy europejskiej, a za chwilę rozpoczną kilkunastokoncertową trasę po Polsce. Blaze of Perdition to nasz towar eksportowy. 

Zauważam też wydarzenia, które mogą być postrzegane jako działania, mające pewien charakter masowy i ludyczny. Myślę tu np.: o spektaklu wyreżyserowanym przez Łukasza Wita-Michałowskiego „Pogrom w przyszły wtorek”, opartym na prozie Marcina Wrońskiego czy wystawie „Pablo Picasso – wizerunek wielokrotny”, które odbywały się na lubelskim Zamku. Takich wydarzeń życzyłbym sobie więcej w naszym mieście.

Na koniec nie mogę nie wspomnieć o pewnym wydarzeniu, które było szczególne i ważne. Pisząc to mam na myśli setne wykonanie monodramu „Od przodu i od tyłu” Mateusza Nowaka, monodramu który zwiedził już cały świat, przynosząc chlubę i splendor naszemu miastu. Spektakl, który ciągle opowiada aktualną historię, który ciągle zmusza nas do refleksji w kontekście tego kim jesteśmy, co sobą reprezentujemy, który ciągle stawia nowe pytania o nasz patriotyzm czy dumę narodową. Wydarzenie tym bardzie ważne, że ten setny pokaz odbył się w Dzielnicowym Domu Kultury „Węglin”, miejscu szczególnym i ważnym dla mnie, ale też jak myślę, dla wielu mieszkańców Lublina. 

Dziękuję za wszystkie emocje, których doświadczyłem w 2017 roku.