Galeria: Wspominamy tych, którzy odeszli
strona 12 / 35
Luty 2018
Wojciech Pokora
Jeden z najwybitniejszych i najbardziej wszechstronnych polskich aktorów. Twórca niezapomnianych ról filmowych i teatralnych miał 83 lata.
Wojciech Pokora urodził się 2 października 1934 roku w Warszawie. Był absolwentem Technikum Budowy Silników Samolotowych we Wrocławiu. Przed podjęciem studiów na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie pracował w FSO.
W 1958 roku dołączył do zespołu stołecznego Teatru Dramatycznego, z którym był związany przez 26 lat. W latach 1984-1990 występował w Teatrze Nowym, a następnie Teatrem Kwadrat. W ostatnich latach był związany z Och Teatrem, wykładał w Akademii Teatralnej w Warszawie.
Podczas występów w teatrze przygotował wiele wspaniałych kreacji, ale największą popularność przyniosły mu występy przed kamerą. Zadebiutował w komedii Stanisława Barei „Mąż swojej żony” (1960). W tym samym roku zagrał również w „Zezowatym szczęściu” Andrzeja Munka.
Jego talent komediowy docenił Bareja, który wielokrotnie go obsadzał, m.in. w „Małżeństwie z rozsądku” (1966), „Nie ma róży bez ognia” (1974). Wybitną rolę miał w komedii „Poszukiwany, poszukiwana” (1972), gdzie zagrał młodego historyka sztuki, który na skutek życiowych perypetii musiał podjąć pracę gosposi domowej.
Wspaniałe kreacje stworzył też na małym ekranie. Polacy pokochali go też za wspaniałe role Żorża Ponimirskiego w „Karierze Nikodema Dyzmy” (1980) oraz doc. Zenobiusza Furmana w „Alternatywy 4” (1983).
Wojciech Pokora został uhonorowany m.in. Złotym Krzyżem Zasługi i Złotem Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Luty 2018
Jan Twardowski
Zmarł w wieku 66 lat. Jan Twardowski od 2005 r. kierował Zespołem Pieśni i Tańca „Lublin” im. Wandy Kaniorowej, wcześniej był szefem miejskiego wydziału kultury.
W czasie jego kierownictwa „Kaniorową” otrzymał wiele wyróżnień oraz nagród. Samego Twardowskiego wyróżniono srebrnym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
