Galeria: Wspominamy tych, którzy odeszli
strona 6 / 35
Grudzień 2017
Jerzy Kłoczowski
Jeden z najwybitniejszych historyków polskich. Mediewista, znawca kultury polskiej, historii chrześcijaństwa w Polsce i historii Europy Środkowo-Wschodniej, erudyta, świadek historii i wielki autorytet. Żołnierz AK, uczestnik Powstania Warszawskiego, zaangażowany w działania „Solidarności”, twórca i wieloletni dyrektor Instytutu Geografii Historycznej Kościoła w Polsce i Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej.
Prof. Jerzy Kłoczowski urodził się w 1924 roku w Bogdanach koło Przasnysza. W czasie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej i uczestnikiem Powstania Warszawskiego, podczas którego został ciężko ranny (podczas ataku na Królikarnię). W latach 1945–1948 studiował na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu – gdzie w 1950 roku uzyskał stopień doktora.
W 1950 roku rozpoczął pracę na Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, z którym czynnie związał się na ponad pół wieku. Na uczelni m.in. kierował Katedrą Historii Średniowiecznej, Katedrą Historii Kultury Polskiej, Instytutem Geografii Historycznej Kościoła w Polsce (którego był inicjatorem), był wieloletnim kierownikiem Sekcji Historii, a także dziekanem Wydziału Nauk Humanistycznych.
Był współzałożycielem warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej. Od 1981 kierował pracami Wszechnicy Regionu Środkowowschodniego „Solidarności”, a po ogłoszeniu stanu wojennego współpracował z tajnymi strukturami „Solidarności”. W latach 1989–1990 przewodniczył Komitetowi Obywatelskiemu Lubelszczyzny.
Był twórcą i pierwszym dyrektorem Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej w Lublinie, jednym z inicjatorów idei powołania w Lublinie Europejskiego Kolegium Polskich i Ukraińskich Uniwersytetów.
Otrzymał doktoraty honoris causa Uniwersytetu w Grodnie (1993), Akademii Kijowsko-Mohylańskiej (1998), Wolnego Uniwersytetu w Berlinie (1998) oraz Uniwersytetu Sorbona w Paryżu (1999).
Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami. W 2004 r. uhonorowany najwyższym polskim odznaczeniem – Orderem Orła Białego.
Grudzień 2017
Kazimierz Pawełek
Wieloletni dziennikarz i redaktor naczelny Kuriera Lubelskiego. Był autorem wielu tekstów kabaretowych. Realizował się również w polityce jako senator. Zmarł w wieku 81 lat po długiej chorobie.
Kazimierz Pawełek studiował na Wydziale Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Służby Zagranicznej. Po kursie dziennikarskim od 1953 pracował w krakowskim „Dzienniku Polskim”. W czasie studiów współpracował m.in. z pismem „Szpilki”. Od 1960 mieszkał w Lublinie.
W latach 70. ubiegłego wieku był redaktorem dwutygodnika „Głos Budowlanych”. Współpracował z radiem jako jeden z autorów programów satyrycznych Dobry Wieczór. Pisał teksty dla lubelskiego kabaretu „Czart” oraz „Pod Egidą”. Był również kierownikiem literackim kabaretów „Desant” oraz „Korkociąg”, działającym przy Wyższej Oficerskiej Szkole Lotnictwa w Dęblinie.
W latach 1983-2001 Kazimierz Pawełek był związany z „Kurierem Lubelskim”. Przeszedł drogę od reportera, przez zastępcę sekretarza i sekretarza redakcji, aż do redaktora naczelnego, którym został w 1992 r. Został odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W latach 2001-2005 był senatorem SLD-UP.
