Galeria: Komputer stworzył bajki o dzielnicach Lublina

Na północnych wzgórzach Lublina leżała niezwykła kraina zwana Czechowem. Była to dzielnica podzielona na dwie części – Czechów Południowy, tętniący życiem, pełen nowoczesnych osiedli, i Czechów Północny, gdzie rozciągały się zielone tereny, pełne spokoju i ścieżek prowadzących do lasu.

Od wieków mówiono, że na samym szczycie Czechowa, tam gdzie kończyły się bloki, a zaczynały pola, stoi Kamień Równowagi. Legenda głosiła, że Czechów zawsze balansuje między dwiema naturami – miastem i naturą, hałasem i ciszą, nowoczesnością i tradycją.

Pewnej nocy nad Czechowem rozpętała się potężna burza. Wiatr smagał ulice, a grzmoty odbijały się echem między budynkami. Kiedy burza ustała, mieszkańcy odkryli coś dziwnego – Kamień Równowagi zniknął.

Zaczęło dziać się coś niepokojącego. Na Czechowie Południowym ulice stały się tak głośne i zatłoczone, że ludzie zaczęli tęsknić za spokojem. Na Czechowie Północnym zrobiło się zbyt cicho, a las wydawał się jakby uśpiony.

Wtedy starsi mieszkańcy przypomnieli sobie legendę.

— Kamień musi wrócić na swoje miejsce, inaczej Czechów straci swoją równowagę!

Postanowili go odnaleźć. Szukali wszędzie – na osiedlach, w wąwozach, wśród drzew. W końcu, po kilku dniach, ktoś dostrzegł coś dziwnego na granicy dzielnic – wśród bloków i trawników Czechowa Południowego leżał stary kamień, jakby porzucony przez burzę.

Ostrożnie go podnieśli i ponieśli na wzgórze. Gdy tylko ustawili go na dawnym miejscu, Czechów znów odetchnął.

Od tamtej pory mieszkańcy wiedzieli, że ich dzielnica to niezwykłe miejsce – miejsce, w którym miasto i natura współistnieją w idealnej harmonii, ale tylko wtedy, gdy ludzie pamiętają, by dbać o obie strony Czechowa.