Galeria: Wspominamy tych, którzy odeszli
strona 1 / 30
Bernardo Bertolucci
Włoski reżyser i scenarzysta filmowy. Studiował na Uniwersytecie Rzymskim (porzucił studia tuż przed uzyskaniem dyplomu). Jako reżyser debiutował filmem „Kostucha” w 1962, według scenariusza Piera Paolo Pasoliniego.
Jego film „Konformista” został w 1971 nominowany do Oscara za scenariusz adaptowany. Nakręcony w 1972 film „Ostatnie tango w Paryżu” z Marlonem Brando w roli głównej wywołał skandal z powodu śmiałych scen erotycznych.
„Ostatni cesarz” (1987) zdobył 9 Oscarów, w tym za najlepszy film roku, reżyserię i scenariusz.
Regina Bielska
To ona śpiewała o chłopcach z Albatrosa. Była prawdziwą gwiazdą powojennej estrady. Urodziła się w 1928 roku w Wilnie, a przez całe życie była związana z Trójmiastem.
Bielska debiutowała jako piosenkarka w Grand Hotelu w Sopocie jako odkrycie Jana Cajmera, dyrygenta Orkiestry Tanecznej Polskiego Radia. Koncertowała na całym świecie, m.in. podczas rejsów na MS Batory. Nazywano ją polską Ymą Sumac (peruwiańska, międzynarodowa gwiazda) i niewątpliwie była jedną z największych gwiazd PRL-u.
Jej najbardziej znanymi przebojami są „Szeptem”, „Żyje się raz”, „Pięciu chłopców z Albatrosa”, „Liliowy wrzos”, „Czarny Orfeusz” i „Samotny dom”.
George H. W. Bush
Amerykański przedsiębiorca naftowy i polityk, 43. wiceprezydent Stanów Zjednoczonych i 41. prezydent Stanów Zjednoczonych, dyrektor CIA, ojciec 43. prezydenta USA George’a W. Busha.
Jako przywódca USA wspierał przemiany polityczne i gospodarcze w Europie Środkowo-Wschodniej (Jesień Ludów), a po upadku ZSRR zainicjował pokojową współpracę z Rosją. W trakcie jego prezydentury Stany Zjednoczone prowadziły interwencję zbrojną w Panamie oraz operacje militarne w ramach międzynarodowej koalicji w czasie I wojny w Zatoce Perskiej.
Podczas II wojny światowej George Bush był pilotem w lotnictwie marynarki wojennej (US Navy) i brał udział w walkach na Pacyfiku. Po ukończeniu studiów na Uniwersytecie Yale w 1948 roku rozpoczął pracę w przemyśle naftowym w Teksasie. Jako przedsiębiorca stał się w ciągu kilkunastu lat milionerem.
Od początku lat 60. XX w. poświęcał się karierze politycznej, wstępując do Partii Republikańskiej. W latach 1967–1971 był członkiem Izby Reprezentantów amerykańskiego Kongresu, a następnie ambasadorem USA przy ONZ oraz szefem misji łącznikowej w Chinach. Pełnił funkcję dyrektora Centralnej Agencji Wywiadowczej (CIA) w latach 1976–1977. Był wiceprezydentem USA w administracji Ronalda Reagana (1981–1989). W 1989 roku objął urząd prezydenta Stanów Zjednoczonych, który sprawował przez jedną kadencję, do 1993 roku.
