Kawa arabica to jeden z najpopularniejszych kofeinowych napojów. Dziś krzewy arabiki uprawiane są na całym świecie: w strefie równikowej i podrównikowej, stanowiąc 60% światowej produkcji kawy. Nie oznacza to jednak, że rośliny pierwotnie występowały w Brazylii, Peru czy Wietnamie.
Skąd pochodzi kawa arabica?
Ojczyzną arabiki są tereny współczesnej Etiopii – to właśnie tam odkryto walory smakowe i właściwości pobudzające owoców kawowców.
Na to pytanie można odpowiedzieć dwojako, zależnie od interpretacji. Jeśli masz na myśli historię kawy – arabika pochodzi z Etiopii. Jeżeli jednak pytasz o paczkę kawy, którą masz w swojej szafce kuchennej, to plantacje arabiki występują na całym świecie, choć nie bez ograniczeń
- Drogocenne krzewy mają szczególne wymagania dotyczące uprawy.
- Wzrastają na wysokości 1700-2200 m n.p.m.
- Potrzebują jasnego, jednak rozproszonego światła słonecznego.
- Kawowce arabiki dojrzewają wolniej niż robusty, ale dzięki temu ich smak jest bardziej zniuansowany. Najdorodniejsze rośliny rosną na żyznej, przepuszczalnej glebie.
Stąd też w niektórych regionach geograficznych (na przykład w Indonezji) uprawia się w głównej mierze robustę, czyli mniej wymagający gatunek kawy. Co więcej, ze względu na zmiany klimatyczne maleje liczebność regionów, w których możliwa jest prawidłowa uprawa arabiki.
Historia ziaren arabica z Etiopii – legendy
Warto poświęcić chwilę historii arabiki, ponieważ jest ona fascynująca: nieco niejasna i z całą pewnością skomplikowana. Etiopia to kraj Afryki Wschodniej, na którego terenie odkryto owoce kawy już około tysiąca lat p.n.e. Legenda głosi, że pierwszą osobą, która spróbowała kawy, był pasterz imieniem Kaldi. Podczas wypasu kóz zauważył, że zwierzęta, które zjadły owoce z jednego krzewu, zyskały nagłe pokłady energii. Zaintrygowany mężczyzna postanowił sam spróbować charakterystycznych, czerwonych jagód. Szybko podzielił się odczuwanymi efektami z innymi osobami w swoim otoczeniu.
Druga legenda dotyczy pierwszego wypalania ziaren kawy. Uważa się, że po ugotowaniu owoców kawowca zbyt gorzki napar wylano, a owoce wrzucono do ogniska. Ze względu na kontakt z żarem ziarna zaczęły wydzielać atrakcyjny, aromatyczny zapach. Dlatego ponownie wybrano je z ogniska, zmielono i rozpuszczono w gorącej wodzie. Prawdopodobnie w taki sposób powstał napar najbliższy temu, który znamy współcześnie. Nic dziwnego, że kawę zaczęto pić znacznie częściej. Arabice przypisywano nie tylko właściwości pobudzające, ale również medyczne i rytualne.
Historia ziaren arabica z Etiopii – fakty
Odnalezione zapiski dostarczają nam informacji, że w XV wieku kawę pili etiopscy mnisi. Wśród lokalnej ludności popularnością cieszył się przepis na kawę gotowaną z masłem i solą. Wiemy również, że pierwszy eksport kawy odbył się z Etiopii do Jemenu. To właśnie jemeńscy kupcy rozprowadzili kawę na szerszym obszarze geograficznym. W XVI wieku kawa arabica pojawiła się także w Egipcie, Persji, Syrii oraz Turcji. Do Europy kawowe ziarna przetransportowano dopiero wiek później. W Wenecji zawitała w 1615 roku i szybko została potępiona przez Kościół jako niemoralna używka. Stopniowo kawa jako napój zyskiwała jednak coraz większą popularność. Jej spożycie wzrastało w miarę zakładania plantacji kawy przez kraje kolonialne.
Ciekawostka: pierwsza europejska plantacja kawy powstała w 1616 roku na Sri Lance i należała do Holendrów. Niestety, kolonializm, niewolnictwo oraz wyzysk na zawsze zapisały się w historii arabiki. Realne zmiany w sposobie produkcji kawy i warunkach pracy osób zatrudnionych na plantacjach zaczęto wprowadzać dopiero od XX wieku.
Czy w Etiopii nadal uprawia się kawę?
Jak najbardziej, Etiopia słynie z plantacji kawy. Występują one w regionach takich jak Sidamo, Harrar, Jimma czy Yirgacheffe. Ziarna kawy pochodzące z Etiopii docenia się zwłaszcza ze względu na fakt, że w kraju tym produkcja kawy odbywa się często w ekologiczny sposób. Małe gospodarstwa prowadzą zbiory ręczne. Pierwotnie zebrane owoce poddawano obróbce suchej (naturalnie), aktualnie większą popularnością cieszy się metoda na mokro, tzw. washed.
Jak smakuje kawa arabica?
Kawa arabica, choć bardziej wymagająca w uprawie, jest najbardziej ceniona przez konsumentów. To zasługa jej złożonego, głębokiego profilu smakowego. Podłużne ziarna arabiki z charakterystyczną bruzdą w kształcie litery „S” zawierają ponad 800 związków aromatycznych. Po zaparzeniu prezentują zbalansowany smak o subtelnej goryczce i kwasowości. Specjaliści wiedzą, że w kwestii takiej jak kawa pochodzenie ma szczególne znaczenie dla smaku i zapachu ziaren. Tak też jest i w przypadku arabiki, która zależnie od miejsca uprawy może prezentować nuty owocowe, cytrusowe, czekoladowe, orzechowe czy karmelowe.
Do jakich metod zaparzania nadaje się kawa arabica?
W przypadku kawy arabica szczególnie warto eksperymentować z różnymi metodami zaparzania, odkrywając smak i aromat ziaren w odmiennych odsłonach. Średnio palone ziarna są wyjątkowo uniwersalne. Nadają się do zaparzania w:
- ekspresach ciśnieniowych,
- ekspresach przelewowych,
- kawiarkach,
- french pressach,
- metodach alternatywnych, na przykład w aeropressie, chemiexie czy dripie.
Kawa arabica dobrze komponuje się również z mleczną pianką.
Zamów kawę arabica wysokiej jakości
Jeśli interesuje Cię wysokiej jakości kawa 100% arabica, która nadaje się do wielu metod zaparzania, polecamy kawę ziarnistą Segafredo Selezione Arabica RFA. Ziarna pochodzącej z najlepszych plantacji w Ameryce Środkowej i Południowej posiadają czekoladowy smak i owocowo-kwiatowy aromat. W przypadku zaparzania kawy w ekspresie ciśnieniowym uzyskasz aksamitną cremę. Kawa ma certyfikat Rainforest Alliance.