Starsze przeglądarki internetowe takie jak Internet Explorer 6, 7 i 8 posiadają udokumentowane luki bezpieczeństwa, ograniczoną funkcjonalność oraz nie są zgodne z najnowszymi standardami.
Prosimy o zainstalowanie nowszej przeglądarki, która pozwoli Ci skorzystać z pełni możliwości oferowanych przez nasz portal, jak również znacznie ułatwi Ci przeglądanie internetu w przyszłości :)
Jednym z głównych zajęć mieszkańców XVII-wiecznej wsi Puławy było flisactwo, czyli spław drewna tratwami.
Topografia terenu sprawiła, że pałac Stanisława Herakliusza Lubomirskiego, położony na wzgórzu, był odizolowany od wsi Puławy, leżącej na północ od niego. Ta wieś pańszczyźniana rozłożyła się przy samej Wiś
Puławski pałac, zaprojektowany przez Tylmana z Gameren, składał się z dwóch głównych części, stanowiących łącznie zwartą całość: z budynku mieszkalnego i tarasu od strony skarpy.
Prace przy budowie pałacu prowadzone były pod kierunkiem i według projektu nadwornego architekta Stanisława Herakliusza Lubomirskiego – Tylmana z Gameren. Kim był ów polski architekt pochodzenia holenderskiego?
Wśród wielu kierunków działalności Stanisława Herakliusza Lubomirskiego znalazła się również budowa w jego rozległych posiadłościach, rozrzuconych po całym kraju, licznych zamków, pałaców i kościołów. Był pierwszym z właścicieli, który zauważył i docenił piękno puławskiego krajobrazu.
Włostowice zawsze ciążyły bardziej do parafii Końskowola niż parafii w Jaroszynie. Proboszcz jaroszyński nie mógł sprostać wszystkim oczekiwaniom wiernych z Włostowic z powodu odległości i częstych trudności w pokonaniu przeszkody wodnej, jaką była Wisła. Nie miał wikariusza, co nie ułatwiało jego kontaktów z wiernymi na drugim brzegu rzeki. Stąd utworzenie oddzielnej parafii we Włostowicach stało się zadaniem pilnym i koniecznym.
Połowa XVII w. przyniosła Lubelszczyźnie, w tym także Puławom, zniszczenia spowodowane działaniami wojennymi. Po wyczerpujących walkach z wojskami Bohdana Chmielnickiego oraz wojnie z Rosją, brzemienną w skutkach dla regionu okazała się wojna polsko-szwedzka, rozpoczęta w 1655 r. Opisując te wydarzenia często będziemy sięgać do archiwalnych relacji Mikołaja Jemiołowskiego oraz opisów uczestnika wydarzeń, Wespazjana Kochowskiego, żołnierza hetmana Stefana Czarnieckiego uważając, że teksty te najdokładniej przypomną przebieg tamtych wydarzeń.
Udokumentowane początki Puław nie są bliżej znane. Legenda głosi, że w ubogiej chacie rybackiej nad brzegiem Wisły zatrzymali się niegdyś dwaj podróżni. Z braku miejsca do noclegu przespali się na otrzymanej ławie, każdy z nich otrzymał pół-ławy. Odtąd tę niewielką rybacką osadę nazywają Puławami.
Jedną z miejscowości klucza końskowolskiego były Włostowice. Leżą one na zachodnim zboczu Wyżyny Lubelskiej, w dolinie Wisły, na trasie z Puław do Kazimierza.
Puławy, od chwili swego powstania aż do przejęcia przez Skarb Publiczny Królestwa Polskiego w 1831 r., wchodziły w skład klucza końskowolskiego. Pod pojęciem klucza rozumiemy grupę folwarków będących pod wspólną administracją.