Była typową ulicówką. To jeden z najstarszych kształtów wsi. Składa się z dwóch zwartych szeregów zagród, stojących po obu stronach drogi, przeciwlegle do siebie. Najczęściej, spotykana długość takiej wsi waha się od 0,2 do 2 km. Ulicówka występowała masowo na Powiślu, szczególnie w pobliżu Puław i na północ od nich.
Wieś Puławy składała się zapewne z kilkunastu chałup. Rejestr pogłównego województwa lubelskiego z 1676 r. (czyli podatku pobieranego bez względu na posiadany majątek od szlachty gołoty, Żydów i chłopów) podaje, że wieś Puławy zamieszkana była przez 110 dusz pańszczyźnianych oraz trzy rodziny kupców i dwóch Żydów.
Jednym ze skutków budowy pałacu było powstanie obok tej wsi pańszczyźnianej niewielkiej początkowo odsady rzemieślniczo-handlowej, która spełniała służebną rolę wobec mieszkańców pałacu. Być może taką rolę spełniał m.in. Mateusz Chomicki, puławski krawiec, notowany w 1678 r.
Funkcjonował również skład solny. Obowiązki podsekretarza puławskiej Komory Solnej sprawował w 1677 r. Jan Kosiński.
