Należało zacząć od stworzenia bazy materialnej dla tego przedsięwzięcia. Już w 1546 r. tworzący się we Włostowicach ośrodek duszpasterski otrzymał od Marcina Skowieskiego zapis w wysokości 5 florenów rocznie.
Mimo braku kanonicznej erekcji parafii, rezydujący we Włostowicach duchowny musiał mieć zabezpieczenie, przynajmniej minimalne, potrzeb materialnych. Wizytujący w 1603 r. uznał uposażenie komendariusza i rektora za dostatnie, wskazując na pola i dziesięciny proboszcza we Włostowicach, Wronowie i Wólce Profeckiej. Nie zawsze tak było, co stanowiło przyczynę częstego opuszczania Włostowic.
Do 1639 r. Włostowice nie posiadały stałego kapłana. W 1563 r. obowiązki komendariusza pełnił ks. Marcin, o którym brak wiadomości. W 1594 r. komendariuszem kaplicy we Włostowicach był Joannes a Latowicz. Wizytator z 1603 r. wymienił ks. Walentego Rusieckiego jako rektora kościoła we Włostowicach, a ks. Stanisława, prepozyta szpitala w Końskowoli, jako rektora tutejszej kaplicy.
