Czarne
W domu, w którym spędziła ponad dwadzieścia lat, dziewczyna pakuje rzeczy i zastanawia się "w którym momencie życia ciekawe życia dziecko zamieniło się w zamkniętą w sobie, wylęknioną kobietę?”
"Droga do nieba” to książka o tym jak miejsce determinuje ludzi i ich życie. Szczęśliwe dzieciństwo w Anglii brutalnie się kończy w momencie przeprowadzki do "przeżartego hitleryzmem Wiednia”.
Wiedeń to pas do pończoch z różowej gumy, zamiast słodkich podkolanówek. To też zadbane, ogrodzone małymi płotkami trawniki, po których nie wolno biegać dzieciom.
To także książka o Holokauście, pełna sugestywnych obrazów: smród wnętrza bydlęcych wagonów do ostatniego centymetra wypełnionego przerażonymi ludźmi, mrok obozowej łaźni, która okazuje się być komorą gazową.
W Treblince zginęli dziadkowie bohaterki. Ona sama jedzie tam po latach, wierząc że może w ten sposób uwolni się od makabrycznych wspomnień, które przecież wcale nie należą do niej.