Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Amos Oz \"Dotknij wiatru, dotknij wody” (wyd. Rebis)
Zima 1939 roku, Polska. W miasteczku ogarniętym wojennym strachem żydowski nauczyciel matematyki zostawia żonę, a sam ucieka do lasu. Chce dotrzeć do Ziemi Obiecanej.
Tak zaczyna się niezwykła podróż-ucieczka; rzeczywista i symboliczna. Ucieczka przed wojną, do lepszego świata. Z Polski do Ziemi Obiecanej.
Świat widziany oczami Amosa Oza jest przerażający i magiczny zarazem. Do końca nie wiadomo, gdzie jest granica jawy i snu. Ale niech nie zwiedzie nikogo liryczny język i baśniowy klimat tej historii. "Dotnij wiatru, dotknij wody” to piękna, ale trudna opowieść o polsko-żydowskich relacjach, dramacie wojny, samotności, śmierci. A wreszcie o osiągnięciu upragnionego celu, ukojeniu, odkupieniu win.
Polska i Ziemia Obiecana to światy odległe, obce, ale wzajemnie się przenikające, nie mogące bez siebie istnieć. I to jedna z ciekawszych stron opowieści Oza. Spokojnej i niezwykle wyważonej.
Świat widziany oczami Amosa Oza jest przerażający i magiczny zarazem. Do końca nie wiadomo, gdzie jest granica jawy i snu. Ale niech nie zwiedzie nikogo liryczny język i baśniowy klimat tej historii. "Dotnij wiatru, dotknij wody” to piękna, ale trudna opowieść o polsko-żydowskich relacjach, dramacie wojny, samotności, śmierci. A wreszcie o osiągnięciu upragnionego celu, ukojeniu, odkupieniu win.
Polska i Ziemia Obiecana to światy odległe, obce, ale wzajemnie się przenikające, nie mogące bez siebie istnieć. I to jedna z ciekawszych stron opowieści Oza. Spokojnej i niezwykle wyważonej.
