Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
W piątek, 6 lutego, o godz. 18.00, Galeria Pracownia Młodzieżowego Domu Kultury nr 2 w Lublinie przy ul Bernardyńskiej 14 a, zaprasza na wernisaż wystawy grafiki komputerowej młodej lubelskiej artystki, Justyny Kieruzalskiej. Wystawa zatytułowana jest "Nie rozumiem, co mówisz, napisz mi proszę”.
Justyna jest absolwentką lubelskiego Prywatnego Liceum Ogólnokształcącego im. St. Wyspiańskiego oraz Wydziału Artystycznego UMCS. Zawodowo zajmuje się grafiką użytkową w Agencji Kreatywnej Industi.
Aktywnie działa w Grupie Artystów Głuchych. W ciągu ostatnich dwóch lat to właśnie pod szyldem GAG można było śledzić jej artystyczną drogę, od tradycyjnych technik malarstwa sztalugowego i grafiki warsztatowej, przez ilustrację, komiks do grafiki komputerowej.
GAG jest nieformalną grupą artystyczną skupiającą twórców głuchych i słabosłyszących, których łączy wspólna pasja i życie w świecie ciszy. Świat osób głuchych i wielowymiarowy problem ich społecznej kondycji to także temat najnowszej wystawy Justyny.
Znajdziemy na niej intrygujące prace, komponowane na zasadzie amor vacui, zredukowane nieomal do znaku graficznego. Dążenie do minimum formy przy maksimum treści, niezależnie od wyboru medium, to już znak firmowy artystki. Bez narracyjnej dosłowności i nachalnej dydaktyki, plastyczny komentarz Justyny do poruszanego tematu urzeka ascezą i elegancją graficznej formy.
Aktywnie działa w Grupie Artystów Głuchych. W ciągu ostatnich dwóch lat to właśnie pod szyldem GAG można było śledzić jej artystyczną drogę, od tradycyjnych technik malarstwa sztalugowego i grafiki warsztatowej, przez ilustrację, komiks do grafiki komputerowej.
GAG jest nieformalną grupą artystyczną skupiającą twórców głuchych i słabosłyszących, których łączy wspólna pasja i życie w świecie ciszy. Świat osób głuchych i wielowymiarowy problem ich społecznej kondycji to także temat najnowszej wystawy Justyny.
Znajdziemy na niej intrygujące prace, komponowane na zasadzie amor vacui, zredukowane nieomal do znaku graficznego. Dążenie do minimum formy przy maksimum treści, niezależnie od wyboru medium, to już znak firmowy artystki. Bez narracyjnej dosłowności i nachalnej dydaktyki, plastyczny komentarz Justyny do poruszanego tematu urzeka ascezą i elegancją graficznej formy.
