Tao of Leica. Polska premiera książki Erwina Putsa "Leica Compedium - The Company, The Camera, The Lenses"

 

W warszawskim salonie firmy Leica Leica Store można było kupić książkę Erwina Putsa " Leica Compedium - The Company, The Camera, The Lenses" - kompendium wiedzy o Leice, o jej historii,  aparatach i obiektywach. Piszę można, bo jej polska premiera spotkała się z nadzwyczajnym zainteresowaniem i książka błyskawicznie się sprzedała. Na miejscu można obejrzeć i poczytać jeden z egzemplarzy.

Jej autor to  ekspert w dziedzinie techniki optycznej i znawca i miłośnik Leiki. Erwin Puts od lat prowadzi jeden z najsłynniejszych blogów internetowych www.imx.nl/photo , poświęcony technicznej "stronie fotografii". W 2003 roku ukazała się książka Putsa "Leica Lens Compendium", zawierająca opisy i wyniki testów obiektywów Leiki. Nakład tej pozycji jest już od wielu lat wyczerpany, a cena używanego egzemplarza sięga 500 EUR - czytamy w informacji prasowej opublikowanej na stronie Leica Store.

Tym, którzy nie mieli tyle szczęścia, żeby zdążyć ją kupić, polecam wspomniany blog autora, który nosi nazwę Tao of  Leica - od którego ostatnio nie mogę się oderwać. Autor przedstawia wielką historię fotografii i filozofię, która stoi za dzisiejszą firmą Leica. Pisze obiektywnie, nie stroni od uwag krytycznych, za którymi stoi podziw i szacunek.

Dziś za cyfrowymi aparatami Leica M9 i Leica X1 (syn M9) stoi doświadczenie inżynierów z Solms, precyzja szkieł, surowy i szlachetny obraz. I choć mała Leica X1 jest tylko kompaktem, to jej obiektyw potrafi w niektórych sytuacjach stworzyć obrazy porównywalne do pełnoklatkowej M9.



- Można powiedzieć, że pochodzenie fotografii Leica jest szczery i realistyczny ustalić z pamięci wzrokowej. Manipulacja i artystycznych zniekształcenia są wykluczone. Nie powinno być nic między obiektywem rejestracji i wydruku wersja ostateczna. W takim ujęciu ostateczny wynik jest dziełem fotografa, a jeśli wynik nie jest, jak się spodziewano za to fotograf bierze winę na siebie - a to fragment kapitalnego tekstu ze wspomnianego bloga.

Tłumaczenie z automatu, ale to co najważniejsze czytelne: Między tym, co zarejestruje obiektyw a wydrukiem na papierze nie powinno być żadnej cyfrowej manipulacji. Inżynierowie z Leica są wierni tej zasadzie. Kiedy porównamy obrazy z Leica M9 czy nawet Leica X1 z obrazami Fuji X100 - widać surowość i szlachetność Leiki oraz wygładzone, podkolorowane i "pocztówkowe" zdjęcia z Fuji X100. O ile na ekranie monitora te drugie jeszcze wyglądają dobrze, to przy powiększeniu - jest po zawodach!



Ale być może dla maniaków fotografii będzie liczył się analogowy wygląd Fuji X100, body ze stopów magnezu, frezowane pokrętła i charakterystyczne kliknięcie zębatki przy obracaniu pokręteł. Z tej perspektywy Leica X1 ma kompaktową obudowę z aluminium, świetny obiektyw w plastikowej obudowie i widać, że te elementy zostały wykonane gdzieś na Wschodzie. X1 szczyci się napisem Made in Germany, ale to chyba metka na wyrost. Aparat jest najprawdopodobniej wykonany w Japonii, w którejś z fabryk Panasonica, w Niemczech tylko składany i poddany kontroli jakości. O tej dość drażliwej kwestii polski dystrybutor się nie wypowiada. A swoją drogą bylibyśmy wdzięczni za wpis w tej kwestii od fachowców z Leica Store.

Ale i tak, I love Leica X1

Waldemar Sulisz

 



Erwin Puts " Leica Compedium - The Company, The Camera, The Lenses" (język angielski)
Wydawnictwo imX/Photosite, Holandia, 2011
stron 602 formatu A4, ponad 1000 barwnych ilustracji, twarda oprawa.
Nakład limitowany - 1000 sztuk.