Egmont
Munoz i Sampayo lojalnie ostrzegają, że ich opowieść o śpiewaku, jest ich własną "wizją artystyczną”. Dlatego ich książki nie należy traktować jako oficjalnej biografii Gardela. Zresztą jego losy są dość pogmatwane i nadal trudne do rozszyfrowania. Komiks rozpoczyna się od współczesnej telewizyjnej dyskusji, w której ścierają się wielbiciel Gardela i jego krytyk (temat programu to "Argentyńczyk doskonały”).
Komiks trzeba czytać uważnie. Akcja nie jest prowadzona linearnie. Wędrujemy w czasie, poznajemy zdarzenia z życia śpiewaka, ludzi, którzy go otaczali, wracamy do teraźniejszości. Z takiej układanki powstaje portret frapującego, skomplikowanego artysty.
"Carlos Gardel. Głos Argentyny” to książka (wydana w prestiżowej serii Zebra) dla koneserów – miłośników wysmakowanych artystycznie komiksów, Ameryki Południowej i muzyki.