Fotografie przeszłości

Ludwik Gronowski urodził się w 1904 roku w Warszawie. Pracował w liceum w Krzemieńcu i był członkiem Krzemienieckiego Towarzystwa Fotograficznego. Jego prace były prezentowane na licznych wystawach w wielu miastach świata: Mediolanie, Londynie, Paryżu, Antwerpii, Pradze, Wiedniu, Béthune (Francja), Philadelphii, Chicago, Nowym Jorku, oraz w kraju: w Warszawie, Krakowie, Lwowie, Równem, Tarnowie, Grudziądzu i Krzemieńcu. Jego ulubionymi technikami były: brom, bromolej, carbo o przetłok. W czasie wojny w roku 1942 uciekł z Krzemieńca, przez zieloną granicę, do Generalnego Gubernatorstwa, gdzie znalazł schronienie we wsi na Kielecczyźnie. Działał w partyzantce, zmarł niemal w przeddzień zakończenia wojny w kwietniu 1945 roku.

Większość fotografii Ludwika Gronowskiego zaginęła w czasie wojny. W archiwum rodzinnym zachowało się tylko około 50 fotografii prezentowanych na wystawach przed wojną. To obrazy, które tworzą niemalże bajeczną atmosferę okresu międzywojennego . Przedstawiają między innymi fragmenty pejzaży o różnych porach roku i ludzi, którzy są ich częścią, niezwykłe portrety kobiet. Zobaczymy Krzemieniec, jakiego nie znamy i jego mieszkańców. Są też zdjęcia bardziej osobiste – jego córeczki.

To niezwykła i warta obejrzenia wystawa, która szczególnie powinna zainteresować amatorów fotografii. To także lekcja poglądowa historii fotografii.