Profesor dr hab. n. med. Elżbieta Starosławska, zmarła 4 marca br. wieloletnia dyrektor Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej im. św. Jana z Dukli, doczekała się w placówce przy ul. Kazimierza Jaczewskiego pamiątkowej tablicy. W uroczystym jej odsłonięciu we wtorek udział wzięli lubelscy parlamentarzyści i samorządowcy związani z Prawem i Sprawiedliwością, dyrektorzy lubelskich szpitali, rodzina i przyjaciele (wśród nich między innymi ojciec Tadeusz Rydzyk, dyrektor Telewizji Trwam i Radia Maryja), a także pracownicy COZL.
Profesor Elżbieta Starosławska była wybitną postacią w dziedzinie onkologii, a jej wkład w rozwój Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej jest nieoceniony. Przez lata pełniła funkcję dyrektora placówki, gdzie z niezwykłym oddaniem i pasją pracowała na rzecz pacjentów onkologicznych. Jej działalność menedżerska, naukowa i kliniczna przyczyniła się do podniesienia poziomu opieki zdrowotnej w regionie, a także na arenie międzynarodowej.
– Wszyscy wiele zawdzięczamy śp. pani profesor Elżbiecie Starosławskiej. Wszystkich, którzy tutaj jesteśmy coś nas z nią wiązało: jednych choroba, drugich praca zawodowa, innych jeszcze zwykłe ludzkie przyjaźnie, których pani profesor miała bardzo dużo. Jesteśmy tutaj żeby oddać po raz kolejny hołd tej niezwykłej kobiecie, niezwykłemu naukowcowi i osobie, która stworzyła to piękne dzieło, bo na pewno nie byłoby Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej w tym kształcie, które jest w tej chwili jako pełno profilowej palcówki leczącej kompleksowo ludzi chorych na różnego typu nowotwory, gdyby nie postawa pani profesor – Jarosław Stawiarski, marszałek województwa lubelskiego mówił podczas odsłonięcia tablicy w holu głównym Budynku Zespołu Poradni Specjalistycznych nr 1 przy ul. Doktora Kazimierza Jaczewskiego 7 w Lublinie. – Wierzcie mi państwo nie wiem jak ją wspominać, czy jako osobę bezkompromisową, czy jako osoby nietuzinkową, czy jako osobę, która często uderzała głową w mur i kruszyła ten mur po prostu. Dla niej nie było słowa takiego bardzo modnego w niedawnym czasie imposybilizmu. Biorąc się za coś wierzyła skuteczność jej działań i dla niej wszystko co niemożliwe stawało się możliwe. A kto na tylko korzystał? Przede wszystkim pacjenci z województwa lubelskiego, z całej Polski. Można byłoby bardzo wiele mówić o pani profesor. Jej postawa i postać na trwale wyryła się w pamięć mieszkańców województwa lubelskiego, a także mieszkańców Polski. Jesteśmy dumni, że Ziemia Lubelska nosiła tyle lat taką wybitną postać luminarza lubelskiej nauki medycznej, luminarza naszej lubelskiej onkologii, europejskiej onkologii. Śmiem twierdzić, że jest to onkologia na najwyższym poziomie i ta skromna tablica ma przypominać, że tylko taka osoba mogła stworzyć to wielkie dzieło dla dobra mieszkańców naszego regionu i dla dobra mieszkańców Polski
Podczas uroczystości list od Jarosława Kaczyńskiego, prezesa Prawa i Sprawiedliwości odczytał Marek Wojciechowski, wicemarszałek województwa lubelskiego.
– Wystawiła sobie pomnik twardszy niż ze spiżu - tak parafrazując Horacego można by powiedzieć o świętej pamięci profesor Elżbiecie Starosławskiej – napisał prezes Kaczyński – Dzisiejsza uroczystość odsunięcia poświęconej tablicy pamiątkowej jest tego znakomitym dowodem. Co prawda ktoś mógłby skądinąd słusznie zauważyć, że ta tablica to rzeczy samej materia, ale przecież nie powstałaby ona, gdyby nie została poprzedzona zjawiskami w świecie niematerialnym ogromnej wdzięczności zaskarbionej w jakże wielu ludzkich sercach i trzeba to z całą mocą podkreślić nie mogłoby być inaczej z tytułu wyjątkowej osobowości pani profesor Starosławskiej oraz wielkości jej dzieła. Złożyła się na niej jak owocna działalność stricte lekarska, naukowa, dydaktyczna oraz menedżerska. Pracując w jednym szpitalu przez prawie 46 lat swoją charyzmą i determinacją doprowadziła do tego, że niegdysiejszy onkologiczny Specjalistyczny ZOZ został przekształcony w największy we wschodniej Polsce nowoczesny ośrodek onkologiczny, w którym pacjenci leczeni są na najwyższym poziomie. Niesienie chorych pomocy pani profesor Starosławska traktowała jako swoje powołanie i misję życiową, szpital można powiedzieć był jej drugim domem, bo życie pacjentów było dla niej najważniejsze, o każde walczyła na tyle, na ile mogła. Dziś odsłaniając tę tablicę dziękujemy pani profesor za wszystko, co przez tyle lat uczyniła dla bliźnich, za wszelkie wyświadczone przez nią dobro, za ofiarną samarytańską posługę cierpiącym i potrzebującym. Pani profesor Elżbieta Starosławska odeszła zdecydowanie przedwcześnie ale jej dzieło nie tylko pozostało ale będzie się dalej rozwijać ta dobra chorych i Polskiej onkologii.
Prof. Elżbieta Starosławska
Prof. dr hab. n. med. Elżbieta Starosławska była jedną z najbardziej wpływowych postaci polskiej onkologii, której życie i działalność miały ogromny wpływ na rozwój tej dziedziny medycyny w Polsce. Jej kariera zawodowa i naukowa była poświęcona nie tylko leczeniu pacjentów, ale także kształceniu kolejnych pokoleń lekarzy oraz rozwojowi nowoczesnych metod terapeutycznych.
Ukończyła studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Lublinie. Staż podyplomowy odbyła wSzpitalu Klinicznym Nr 1 w Lublinie. Od 1978 roku związana z Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej. W latach 1995-2002 zastępca Ordynatora Oddziału Chemioterapii COZL, później Ordynator tego oddziału. Od 2006 roku Dyrektor Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej. Funkcję tę pełniła z wielkim oddaniem przez wiele lat, aż do swojej śmierci w 2024 roku, z krótką przerwą w latach 2016-2019. Pod jej kierownictwem Centrum przeszło liczne modernizacje, stając się jednym z najnowocześniejszych ośrodków onkologicznych w Polsce. Od 2002 roku pełniła funkcję Konsultanta Wojewódzkiego w dziedzinie Onkologii Klinicznej. Była także członkiem Rady Naukowej Instytutu Medycyny Wsi w Lublinie oraz Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia RP.
Jednym z największych osiągnięć Prof. Starosławskiej było wprowadzenie nowoczesnych terapii onkologicznych opartych na najnowszych badaniach z zakresu biologii molekularnej. Dzięki jej zaangażowaniu, pacjenci Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej mieli dostęp do nowoczesnych metod leczenia, takich jak terapia celowana, immunoterapia czy nowatorskie techniki radioterapii.
Prof. Starosławska była także orędowniczką wprowadzenia kompleksowej opieki nad pacjentem onkologicznym, która obejmowała nie tylko leczenie nowotworu, ale także wsparcie psychologiczne i rehabilitację.
Prof. Starosławska była autorką i współautorką licznych publikacji naukowych, które ukazywały się zarówno w polskich, jak i zagranicznych czasopismach medycznych. Jej badania dotyczyły głównie nowoczesnych metod leczenia nowotworów oraz ich skuteczności. Była aktywnym członkiem wielu towarzystw naukowych, w tym Polskiego Towarzystwa Onkologicznego, gdzie pełniła funkcję przewodniczącej regionalnego oddziału.
Prof. Starosławska była również wybitnym pedagogiem. Przez wiele lat prowadziła zajęcia dydaktyczne dla studentów medycyny oraz szkolenia dla lekarzy specjalizujących się w onkologii. Wielu jej uczniów kontynuuje dziś jej dzieło, pracując w ośrodkach onkologicznych w całej Polsce. Pod jej kierownictwem Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej stało się również ośrodkiem badawczym.
Prof. Elżbieta Starosławska była wybitną postacią w dziedzinie medycyny, której osiągnięcia i wkład w rozwój nauki zostały docenione licznymi nagrodami i wyróżnieniami:
- Lumen mundi – 18 października 2002 r., przyznane przez Arcybiskupa Metropolitę Lubelskiego Józefa Życińskiego.
- Medal Prezydenta Miasta Lublina – czerwiec 2003 r., za zasługi w upowszechnianiu nauki i medycyny, z okazji 50-lecia Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej.
- Dyplom uznania – czerwiec 2003 r., od Marszałka Województwa Lubelskiego, za szczególne osiągnięcia w pracy i osobiste zaangażowanie.
- List uznaniowy – 2004 r., od Amerykańskiej Firmy Wyeth, za wzorowo prowadzone międzynarodowe badanie kliniczne.
- Lublinianka Roku – 2007 r., wybór społeczeństwa województwa lubelskiego.
- Angelus – 14 marca 2010 r., przyznany przez środowiska kultury i sztuki, wręczony przez Ks. Bp Mieczysława Cisło i Proboszcza Ks. Ryszarda Juraka.
- Rycerski Order Świętego Sylwestra – 25 marca 2011 r., od Papieża Benedykta XVI, za postawę moralną i osiągnięcia w pracy naukowej.
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 3 maja 2011 r., od Prezydenta Bronisława Komorowskiego, za wybitne zasługi w pracy naukowo-badawczej.
- Medal Wojewody Lubelskiego – 17 maja 2012 r., od Wojewody Genowefy Tokarskiej, za działalność w trosce o zdrowie kobiet i poprawę sytuacji zdrowotnej mieszkańców.
- Medal Prezydenta Miasta Lublin – 6 marca 2012 r., przyznany przez Prezydenta
dr Krzysztofa Żuka, za zasługi dla miasta i jego mieszkańców. - Laureatka konkursu 3 RAZY ONA – 17 kwietnia 2012 r., w Warszawie.
- Nominacja profesorska – 6 maja 2013 r., wręczona przez Prezydenta Bronisława Komorowskiego w obecności Marszałek Sejmu Ewy Kopacz.
- Honorowe Obywatelstwo Miasta Jarosław – 18 czerwca 2015 r., nadane przez władze miasta z okazji jubileuszu samorządu terytorialnego.
- Tytuł Ambasadora Województwa Lubelskiego – 2021 r.
- Nagroda Orły Wprost – 2023 r., w kategorii Wybitny Naukowiec Regionu.
- Medal „SignumUniversitatis” – 2023 r., za zasługi dla Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.
- Medal „Zasłużony dla miasta Lublin” – 2023 r., przyznany przez Prezydenta Miasta Lublin.
- Odznaka honorowa „Zasłużony dla województwa lubelskiego” – 2023 r., przyznana przez Zarząd Województwa Lubelskiego.
- Złoty Medal „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas” – 2024 r., nadany przez Ministra Edukacji i Nauki za szczególne zasługi dla szkolnictwa wyższego i nauki.
Pośmiertnie, 9 marca 2024 r., została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi w działalności na rzecz rozwoju onkologii i ochrony zdrowia”.