Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Kto pamięta, jak wyglądał Stary Kraśnik w latach 80? Ci, którzy nie pamiętają mocno się zdziwią oglądając zdjęcia pochodzące z archiwum Lubelskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Lublinie. Na fotografiach widać historyczne centrum Starego Kraśnika. Zapraszamy na nostalgiczny spacer po Rynku i ulicach bezpośrednio do niego przylegających.
Początki miasta sięgają XIII wieku, kiedy stał tu zamek, a w granicach obwarowań zamkowych istniał kościół i osada targowa. Pierwsza lokacja miasta miała miejsce między 1360 r. a 1370 r. Od połowy XV w. Kraśnik stał się własnością rodu Tęczyńskich, którzy sprowadzili kanoników regularnych – zakonnicy przejmują istniejący kościół i budują klasztor. Tęczyńscy oprócz tego otaczają miasto nowymi murami i fundują szpital wraz z kościołem p.w. Św. Ducha. W 1604 r. miasto przechodzi na własność Jana Zamoyskiego i zostaje włączone do Ordynacji Zamojskiej. Kraśnik aż do XIX w. przetrwał z układem przestrzennym miasta lokacyjnego, wytyczonym czterema blokami zabudowy wokół placu rynkowego i zespołem widocznych obwarowań w postaci fos, wałów, murów i bram miejskich oraz przeważająca zabudową drewnianą. Wiek XX to wzrost ilości zabudowy poza linią dawnych obwarowań.
