Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Maciej Kaczanowski
W piątek (14 stycznia) o godz. 17 w filii nr 24 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Lublinie (ul. Juranda 7) odbędzie się wernisaż wystawy fotografii Macieja Kaczanowskiego zatytułowanej "Oblicza Wenezueli”.
Maciej Kaczanowski, fotoreporter Dziennika Wschodniego spędził trzy tygodnie w Wenezueli. Plonem tej ekspedycji są piękne, zachwycające kolorami i zaskakujące różnorodnością fotografie, które eksponowane są w Lublinie po raz pierwszy. Wyjeżdżając do kraju tak odległego, a jednocześnie dla wielu z nas tak egzotycznego jak Wenezuela.
Maciej Kaczanowski raptem przestaje być fotoreporterem czyhającym na wstrząsające wydarzenia. Staje się artystą wrażliwym, skłonnym do refleksji i zachwytu nad otaczającym światem.
To wielka umiejętność dostrzec w świecie nierealnie, wręcz banalnie pięknym coś wyjątkowego bo nie każdy posiadł dar szczerego powiedzenia o tym, że nie tylko wielka, rajska panorama jest urzekająca, lecz także detal, drobiazg, lśniący blask wody i kryształ drgającego powietrza. Nie każdy to zauważa i dla wielu dopiero takie fotografie odkrywają urodę mikroświata.
Ta niezwykła odmienność przyrody jest czymś bardzo ważnym, bo to niezwykłe wyzwanie dla fotografika z kraju pochmurnego nieba i szarego śniegu, zatrzymać w obiektywie taką niespotykaną feerię barw, kształtów, drgnień mgły z niebotycznego wodospadu i nie uczynić z tego kiczu.
Dla Macieja Kaczanowskiego ten rajski świat pełni dwojaką rolę. Dostarcza i jemu i odbiorcy najwięcej emocji i doznań estetycznych, ale też ten niezwykły pejzaż staje się scenerią dla pierwszego planu na którym znajduje się człowiek. On podpatruje i opowiada nam o tym, jak w tym raju – często pozornym – ludzie pracują, przeżywają smutki i zamyślenia, obdarzają się miłością, bywają samotni.
Kaczanowski postrzega człowieka przez pryzmat symbiozy z naturą, wzajemnych relacji, zachwytu nad urodą świata, w którym wszyscy i wszystko stanowią ogniwa jednego łańcucha. Kaczanowski mówi, że różni nas kolor wody i skóry, inne są egzotyczne ptaki, kwiaty i owoce, ale na całym globie ziemskim podlegamy tym samym ludzkim prawom – tak samo kochamy, pracujemy, smucimy się, zachwycamy światem.
Zapowiedzi wydarzeń z regionu znajdziesz na strefaimprez.pl
Maciej Kaczanowski raptem przestaje być fotoreporterem czyhającym na wstrząsające wydarzenia. Staje się artystą wrażliwym, skłonnym do refleksji i zachwytu nad otaczającym światem.
To wielka umiejętność dostrzec w świecie nierealnie, wręcz banalnie pięknym coś wyjątkowego bo nie każdy posiadł dar szczerego powiedzenia o tym, że nie tylko wielka, rajska panorama jest urzekająca, lecz także detal, drobiazg, lśniący blask wody i kryształ drgającego powietrza. Nie każdy to zauważa i dla wielu dopiero takie fotografie odkrywają urodę mikroświata.
Ta niezwykła odmienność przyrody jest czymś bardzo ważnym, bo to niezwykłe wyzwanie dla fotografika z kraju pochmurnego nieba i szarego śniegu, zatrzymać w obiektywie taką niespotykaną feerię barw, kształtów, drgnień mgły z niebotycznego wodospadu i nie uczynić z tego kiczu.
Dla Macieja Kaczanowskiego ten rajski świat pełni dwojaką rolę. Dostarcza i jemu i odbiorcy najwięcej emocji i doznań estetycznych, ale też ten niezwykły pejzaż staje się scenerią dla pierwszego planu na którym znajduje się człowiek. On podpatruje i opowiada nam o tym, jak w tym raju – często pozornym – ludzie pracują, przeżywają smutki i zamyślenia, obdarzają się miłością, bywają samotni.
Kaczanowski postrzega człowieka przez pryzmat symbiozy z naturą, wzajemnych relacji, zachwytu nad urodą świata, w którym wszyscy i wszystko stanowią ogniwa jednego łańcucha. Kaczanowski mówi, że różni nas kolor wody i skóry, inne są egzotyczne ptaki, kwiaty i owoce, ale na całym globie ziemskim podlegamy tym samym ludzkim prawom – tak samo kochamy, pracujemy, smucimy się, zachwycamy światem.
Zapowiedzi wydarzeń z regionu znajdziesz na strefaimprez.pl
