Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Jeśli bierzemy pod uwagę wszystkie opóźnienia, nawet te małe, okazuje się, że rozkładu nie trzyma się co piąty pociąg
W jeden rok polskie pociągi spóźniły się o prawie sześć lat – dowiadujemy się z najnowszego raportu o stanie kolei. W podróży nadal trudno o klimatyzację lub internet, często wożą nas stare wagony, a w Lubelskiem z roku na rok kolej traci pasażerów
Najmniej punktualne były w zeszłym roku pociągi dalekobieżne PKP Intercity. Prawie co czwarty dotarł do celu po czasie. W przypadku Przewozów Regionalnych spóźnionych było 9 proc. kursów.
Takie dane znalazły się w najnowszym raporcie rocznym Urzędu Transportu Kolejowego (UTK). Dowiadujemy się stąd, że wszystkie składy pasażerskie w Polsce (przewoźników jest kilkunastu) spóźniły się w zeszłym roku o ponad 50 tys. godzin, czyli 2083 dni, a więc niemal 6 lat.
Co ciekawe, UTK uznał to za... postęp, bo suma opóźnień zmalała o ponad 1,5 miesiąca względem tej z roku 2015.
Daleko w tyle
– W ubiegłym roku powody do zadowolenia mieli przede wszystkim przewoźnicy pasażerscy – stwierdza we wstępie do raportu Ignacy Góra, prezes Urzędu Transportu Kolejowego i zwraca uwagę na to, że w skali kraju pasażerów kolei przybyło.
Mimo to Polska mocno odstaje od Europy jeśli chodzi o popularność kolei. Statystyczny Niemiec wsiadał w zeszłym roku w pociąg 35 razy, Brytyjczyk 27, Węgier 14 razy, zaś Szwajcar aż 56 razy. Tymczasem przeciętny Polak jedzie koleją tylko 8 razy w roku.
Ale nawet do tej średniej krajowej daleko nam w Lubelskiem. Na jednego mieszkańca regionu przypadało w zeszłym roku zaledwie 2,3 przejazdu pociągiem. Spadek jest zauważalny – jeszcze cztery lata temu były to 3 przejazdy rocznie.
Przez cały rok polskie koleje przewiozły 292 miliony pasażerów, z czego w Lubelskiem odprawiono jedynie 4,9 mln. To jeden z najsłabszych wyników. Najgorsze było Podlaskie, gdzie w pociągi wsiadło 1,7 mln pasażerów.
Prym wiedzie Mazowieckie (101 mln), Pomorskie (53,7 mln) i Wielopolskie (28,5 mln). Ich wyniki biorą się nie tylko z tego, że Warszawa to stolica z Dworcem Centralnym i największym rynkiem pracy, Pomorskie leży nad morzem, a Poznań jest ładny. Chodzi tu głównie o sieć linii kolejowych, która w Lubelskiem jest słabo rozwinięta.
Czym nas wożą
Do podróży nie zachęca też stan polskich pociągów. – Znaczna część taboru pasażerskiego nadal nie jest dostosowana do wymagań klienta. Szczególnie widoczny jest brak oczekiwanego wyposażenia w konwencjonalnych wagonach – pisze UTK w swym raporcie. – Wśród udogodnień, których istnienie wydaje się szczególnie istotne, znajduje się klimatyzacja, system toalet, dostęp do internetu czy miejsca dla rowerów.
W klimatyzację wyposażony jest zaledwie co piąty ze „zwykłych” wagonów z przedziałami, choć w Lubelskiem jakoś tego nie widać. Podobnie jak nie widać tego, że co dziesiąty wagon ma internet. Podkreślmy: mowa o standardowych wagonach ciągniętych przez lokomotywę, nie zaś o pociągach typu Dart, czy Pendolino, bo te wyposażone są lepiej. Jednak ani Pendolino, ani Dart do Lublina już nie docierają.
Wyjeżdżając z Lublina najłatwiej trafić na klimatyzację w pociągach regionalnych. – Do Zamościa, Rzeszowa, Stalowej Woli i Parczewa – wylicza Zofia Dziewulska z Lubelskiego Oddziału Przewozów Regionalnych. Spółka nie daje jednak gwarancji, że w każdym z tych szynobusów jest klimatyzacja.
