Bp. Ryszarda Karpiński, biskup pomocniczy archidiecezji lubelskiej dzisiaj przechodzi na emeryturę. Benedykt XVI przyjął jego rezygnację.
Urodził się 28 grudnia 1935 r. we wsi Rudzianko, w parafii Michów. Po maturze, w 1953 r. wstąpił do Lubelskiego Seminarium Duchownego. Święcenia kapłańskie przyjął 19 kwietnia 1959 r. Przez rok był wikariuszem w parafii św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Lublinie.
W 1966 r. otrzymał licencjat z nauk biblijnych w Papieskim Instytucie Biblijnym, a w 1968 r. doktorat z teologii w Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza z Akwinu. W latach 1970-1971 był prefektem w Seminarium Duchownym w Lublinie. Prowadził również wykłady biblijne w Instytucie Wyższej Kultury Religijnej przy KUL i lektorat języka włoskiego w KUL.
W latach 1971-1985 bp Karpiński pracował w Rzymie w Papieskiej Komisji ds. Duszpasterstwa Migracji i Podróżujących, gdzie był odpowiedzialny za sektor migracji.
W 1975 r. został odznaczony godnością kanonika honorowego Kapituły Katedralnej w Lublinie, a w 1977 r. – kapelana Jego Świątobliwości.
24 sierpnia 1985 r. został mianowany biskupem tytularnym Minervino Murge i sufraganem lubelskim. Konsekrowany 28 września 1985 r. w katedrze lubelskiej przez kard. Józefa Glempa, Prymasa Polski. Jako swoje zawołanie wybrał słowa "Viatoribus fer auxilium” ("Nieś pomoc ludziom w drodze”).
Jako biskup pomocniczy przygotowywał obraz Matki Bożej Płaczącej znajdujący się w archikatedrze lubelskiej do koronacji koronami papieskimi. Było to jedno z pierwszych zadań, jakie wyznaczył mu ordynariusz bp Bolesław Pylak. W archidiecezji lubelskiej był wikariuszem generalnym, dziekanem Kapituły Archikatedralnej, członkiem Rady Kapłańskiej i Kolegium Konsultorów.
Bp Karpiński od 2003 do 2008 r. pełnił funkcję delegata KEP ds. duszpasterstwa emigracji polskiej oraz przewodniczącego Komisji Episkopatu ds. Polonii i Polaków za Granicą. Jako biskup odbył 176 podróży zagranicznych, w tym 75 w ostatnich latach w charakterze delegata. 17 razy przebywał z wizytą w USA, 13 – w Niemczech, 11– we Francji, 10 – we Włoszech, 6 – w Wielkiej Brytanii, 4 – w Szwajcarii, 3 – w Kanadzie, po dwa razy w Hiszpanii, na Ukrainie, w Belgii, na Białorusi, w Austrii, Irlandii, Szwecji i w Holandii.
Odwiedził też rodaków w Luksemburgu, Meksyku, Grecji, Izraelu, Rosji, Rumunii, RPA, Australii, na Węgrzech i w Argentynie. Ze swoich duszpasterskich podróży pisał szczegółowe sprawozdania. Na święta Bożego Narodzenia i Wielkanocy kierował do rodaków za granicą listy pasterskie.