Jako podkład najczęściej stosuje się warstwę zaprawy betonowej, czyli wylewkę. Należy ona do podłoży tzw. pływających. Jest oddzielona od stropu i ścian warstwami izolacji cieplnej i akustycznej oraz przeciwwilgociowej. Innym tradycyjnym rodzajem podkładu podłogowego są legary – grube belki drewniane układane na stropie.
Układając posadzkę należy zostawić przy ścianach szczeliny o szerokości 20 mm. Pozwalają one na swobodną „pracę” drewna, gdy w pomieszczeniu zmienia się temperatura i wilgotność. Trwałość prawidłowo zabezpieczonej, konserwowanej i właściwie użytkowanej posadzki drewnianej wynosi przynajmniej 50 lat.
Parkiet przyklejamy klejami i lepikami dostępnymi na rynku i przeznaczonymi do tego typu prac. Ułożoną podłogę cyklinujemy, a następnie zabezpieczamy pastując lub lakierując.
Natomiast podłogi z desek (sosna, świerk) wykonuje się najczęściej z desek o grubości 25 - 32 mm, szerokości 80 - 140 mm oraz wilgotności max. 14 proc.