Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
(fot. Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków w Lublinie)
24 lipca 1959 r., czyli 65 lat temu, w Fabryce Samochodów Ciężarowych w Lublinie rozpoczęła się seryjna produkcja króla polskich szos - samochodu dostawczego Żuk. Jeszcze pod koniec XX wieku samochody tego typu były nieodłącznym elementem ruchu drogowego w Polsce.
Żuk został opracowany w 1956 roku na podzespołach samochodu FSO Warszawa, miał wspólne z nią: silnik i układ jezdny. W FSC Lublin zaprojektowano tylko ramę oraz nadwozie i zaadaptowano gotowe, dostępne już części. W 1958 roku w FSC rozpoczęto pierwsze prace mające na celu zmodernizowanie dolnozaworowego silnika typu M-20.
Seryjną produkcję rozpoczęto w 1959 roku. Głównymi konstruktorami byli: inż. Roman Skwarek i inż. Stanisław Tański. Osobą odpowiedzialną za stylizację samochodu był Julian Kamiński, który porównał pojazd do Żuka - dlatego, że w początkowym etapie produkcji pojazd na swoich bocznych przetłoczeniach w nadwoziu był malowany dwukolorowo i przypominał żuka. Jego konstrukcja stopniowo ulegała unowocześnianiu, np. wprowadzono mocniejsze i oszczędniejsze silniki, zmieniono skrzynię biegów, zmodernizowano wygląd zewnętrzny. Silnik M-20 w żuku był skróconą o dwa cylindry kopią sześciocylindrowego silnika Chryslera/Dodge’a o pojemności 3,6 l.
Produkcję Żuków zakończono 13 lutego 1998 roku. Łącznie wyprodukowano 587 500 sztuk wszystkich wersji tego modelu (było ich ponad 20). Żuki bardzo chętnie kupowane były przez wszystkie kraje świata począwszy od Egiptu, Czechosłowacji, po kraje z Ameryki Południowej. Za sukcesem Żuka stała prostota budowy i wielorakość wersji. Imponująca była przestrzeń ładunkowa bo wynosiła aż ponad 5 m³, a ładowność od 875 kg do 1100 kg.
