Powierzchnia użytkowa i normatywna

Przy ustalaniu powierzchni użytkowej lokalu bierze się pod uwagę wszystkie pomieszczenia, takie jak: pokoje, kuchnie, spiżarnie, przedpokoje, alkowy, hole, korytarze, łazienki i inne pomieszczenia, przeznaczone dla celów mieszkalnych i gospodarczych. Nie wlicza się: balkonów, tarasów, loggii, antresoli, szaf i schowków w ścianach, pralni, suszarni, wózkowni, strychów, piwnic i komórek na opał.
Ustalona w ten sposób powierzchnia użytkowa nie może być większa niż określona ustawowo (powierzchnia normatywna). Dodatek mieszkaniowy przysługuje także w sytuacji, gdy powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego przekracza normatywną powierzchnię lokalu, ale nie więcej niż 30 proc. albo 50 proc pod warunkiem, że udział powierzchni pokoi i kuchni nie przekracza 60 proc.
Dodatek nie zostanie przyznany, jeśli na osobę przypada więcej metrów kwadratowych powierzchni lokalu, niż dopuszcza ustawa.
Jeśli w lokalu mieszka więcej niż 6 osób – dla każdej następnej zwiększa się powierzchnię normatywną o 5 mkw. Natomiast, gdy w lokalu mieszka osoba niepełnosprawna, poruszająca się na wózku, lub jeżeli niepełnosprawność wymaga zamieszkiwania w odrębnym pokoju, wielkość powierzchni normatywnej zwiększa się o 15 mkw.