Ważna zmiana w sprawie przyszłych emerytur. Prezydent podpisał ustawę

– To ustawa, która, mam nadzieję, poprawi sytuację przyszłych polskich emerytów oraz tych, którzy funkcjonują na rynku gospodarczym w Polsce – powiedział Andrzej Duda.

Prezydent podkreślił, że ustawa o PPK zakłada, że osoby odkładające na przyszłą emeryturę nie będą odkładać same. Wspierać ich będzie pracodawca (odprowadzając za pracownika składkę) oraz państwo, czyli Fundusz Pracy. To rozwiązanie korzystniejsze niż np. oszczędzanie w banku, gdzie nikt – poza oszczędzającym – nie dokłada do takich oszczędności.

Ustawa o PPK zakłada utworzenie prywatnego, dobrowolnego systemu gromadzenia oszczędności emerytalnych. W program ma być zaangażowane państwo, pracodawcy i pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę. Wpłata podstawowa finansowana przez uczestnika PPK może wynosić od 2 do 4 proc. wynagrodzenia. Z kolei pracodawca dopłacałby składkę od 1,5 proc. do 4 proc. wynagrodzenia. W efekcie maksymalna wpłata na PPK w przypadku jednego pracownika mogłaby wynosić 8 proc.

Odkładanie na przyszłą emeryturę będzie dobrowolne i w każdej chwili będzie można z niego zrezygnować lub – odwrotnie – przystąpić do programu.

Ustawa wejdzie w życie 1 stycznia 2019 r. z półrocznym vacatio legis. Największe firmy, zatrudniające powyżej 250 osób, zaczną stosować przepisy ustawy od 1 lipca 2019 r. Podmioty zatrudniające co najmniej 50 osób – od 1 stycznia 2020 r., a firmy zatrudniające co najmniej 20 osób – od 1 lipca 2020 r. Pozostałe będą musiały stosować ustawę od 1 stycznia 2021 r. Ten ostatni termin obowiązuje też podmioty należące do sektora finansów publicznych.

Program PPK będzie prowadzony przez Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych, zakłady ubezpieczeń i Powszechne Towarzystwa Emerytalne. Gdy ktoś osiągnie 60. rok życia, będzie mógł wypłacić zgromadzone pieniądze jednorazowo, choć wtedy 75 proc. z nich będzie opodatkowane. Jeżeli kwota ta będzie wypłacana w miesięcznych ratach przez 10 lat, nie będzie opodatkowana.