Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Darek musi się utrzymać za 300 zł miesięcznie. Na szczęście nie musi spłacać kredytu (Maciej Kaczan
Najpierw na raka umarła mu mama. Potem sam walczył z nowotworem. Teraz 19-letni Darek z Lublina stracił tatę. Gdy wydawało się, że będzie musiał spłacać kredyt mieszkaniowy po ojcu, okazało się, że ktoś uregulował za niego całą kwotę!
– Mama zmarła w 2001 roku na raka, a tata nagle 3 tygodnie temu. Wróciłem do domu i zobaczyłem, że nie żyje. Zostałem zupełnie sam – mówi Darek, uczeń maturalnej klasy jednego z techników w Lublinie.
19-latek pozostaje pod kontrolą lekarza.
– Po śmierci mamy, gdy chodziłem do podstawówki, wykryto u mnie nowotwór tarczycy. Zoperowali mnie w Gliwicach, ale okazało się, że mam przerzuty do węzłów chłonnych. Brałem chemię i pokonałem raka – wspomina Darek.
Co pół roku musi jeździć do kliniki w Gliwicach i brać leki. Wydaje na nie ok. 200 zł miesięcznie. Po opłaceniu z renty po rodzicach czynszu i rachunków zostaje mu 300 zł miesięcznie.
– Nie wiem, jak będzie, bo wszystkim zajmował się tata. Najgorzej jest jak wracam do pustego mieszkania wieczorem.
Do wczoraj wydawało się, że z tej niewielkiej kwoty chłopak będzie musiał spłacać jeszcze resztę mieszkaniowego kredytu po ojcu. Chodziło o 7 tys. zł. Był w tej sprawie w banku.
– To wyjątkowa sytuacja. Szukaliśmy najkorzystniejszego dla niego rozwiązania. Najlepszy dla niego jest wariant jednorazowej spłaty całego kredytu, bo wtedy odsetki są umarzane w 70 proc. – wyjaśnia Andrzej Mazurkiewicz, dyrektor IV Oddziału PKO BP w Lublinie.
Wczoraj okazało się, że nie będzie to potrzebne. Kredyt właśnie został w całości spłacony. – Anonimowy sponsor wpłacił całą sumę i mieszkanie nie jest już zadłużone – potwierdza Andrzej Borawski, prezes Spółdzielni Mieszkaniowej "Rudnik” w Lublinie.
Ale to nie koniec kłopotów. Nastolatek uczy się w klasie maturalnej o profilu technik-informatyk. Gdy zakończy edukację, straci rentę. – Chciałbym się dalej uczyć, ale muszę też znaleźć pracę. Na razie się nie udało – ubolewa.
Pomagają mu też pracownicy administracji spółdzielni, sąsiedzi, księża z parafii.
– Zebraliśmy wśród pracowników produkty spożywcze, środki czystości, zrobiliśmy zbiórkę pieniędzy – mówi pan Jerzy, pracownik administracji. – Dołożyliśmy wszelkich starań, by pomóc. Wystąpiliśmy także do Banku Żywności, by dostał paczki żywnościowe – dodaje prezes Borawski.
19-latek pozostaje pod kontrolą lekarza.
– Po śmierci mamy, gdy chodziłem do podstawówki, wykryto u mnie nowotwór tarczycy. Zoperowali mnie w Gliwicach, ale okazało się, że mam przerzuty do węzłów chłonnych. Brałem chemię i pokonałem raka – wspomina Darek.
Co pół roku musi jeździć do kliniki w Gliwicach i brać leki. Wydaje na nie ok. 200 zł miesięcznie. Po opłaceniu z renty po rodzicach czynszu i rachunków zostaje mu 300 zł miesięcznie.
– Nie wiem, jak będzie, bo wszystkim zajmował się tata. Najgorzej jest jak wracam do pustego mieszkania wieczorem.
Do wczoraj wydawało się, że z tej niewielkiej kwoty chłopak będzie musiał spłacać jeszcze resztę mieszkaniowego kredytu po ojcu. Chodziło o 7 tys. zł. Był w tej sprawie w banku.
– To wyjątkowa sytuacja. Szukaliśmy najkorzystniejszego dla niego rozwiązania. Najlepszy dla niego jest wariant jednorazowej spłaty całego kredytu, bo wtedy odsetki są umarzane w 70 proc. – wyjaśnia Andrzej Mazurkiewicz, dyrektor IV Oddziału PKO BP w Lublinie.
Wczoraj okazało się, że nie będzie to potrzebne. Kredyt właśnie został w całości spłacony. – Anonimowy sponsor wpłacił całą sumę i mieszkanie nie jest już zadłużone – potwierdza Andrzej Borawski, prezes Spółdzielni Mieszkaniowej "Rudnik” w Lublinie.
Ale to nie koniec kłopotów. Nastolatek uczy się w klasie maturalnej o profilu technik-informatyk. Gdy zakończy edukację, straci rentę. – Chciałbym się dalej uczyć, ale muszę też znaleźć pracę. Na razie się nie udało – ubolewa.
Pomagają mu też pracownicy administracji spółdzielni, sąsiedzi, księża z parafii.
– Zebraliśmy wśród pracowników produkty spożywcze, środki czystości, zrobiliśmy zbiórkę pieniędzy – mówi pan Jerzy, pracownik administracji. – Dołożyliśmy wszelkich starań, by pomóc. Wystąpiliśmy także do Banku Żywności, by dostał paczki żywnościowe – dodaje prezes Borawski.
