Jestem ambitny, ale szanuję postanowienie trenera

• Decyzja szkoleniowca była dla mnie szokiem.

- Dla mnie małym też. Jednak cóż mogę zrobić, muszę to postanowienie uszanować. Dziennikarze dowiedzieli się o nim na konferencji, ale ja wiedziałem już wcześniej. Leo Beenhakker jest profesjonalistą i najpierw poinformował mnie. Wyjaśnił dlaczego tak postąpił...

• Doznałeś kontuzji, ale jeszcze w poniedziałek mówiłeś, że czujesz się coraz lepiej. Chwalił cię także selekcjoner, po meczu z Macedonią. Grałeś przez 45 minut, bo takie były ustalenia.

- Dlatego trochę mnie to wszystko zaskoczyło. Kolano już mi nie przeszkadzało, nie odczuwałem bólu. Cały czas ciężko pracowałem, żeby zdążyć na mistrzostwa. To był wyścig z czasem.

• Beenhakker wytłumaczył, że nie jesteś w stanie zagrać w ciągu dziewięciu dni trzech bardzo trudnych meczów. Ale czy Bronowicki nie mógłby się przydać drużynie na przykład w dwóch meczach, w trochę krótszym wymiarze czasu niż 90 minut? Mnie by to w wkurzyło.

- Ja też jestem ambitny. Przyjąłem te argumenty do wiadomości i tyle.

• Spodziewałeś się takiej decyzji?

- No właśnie nie. Podczas zgrupowania nie zauważyłem żadnych przesłanek.

• I nie było ani jednego momentu wątpliwości?

- Może tylko raz, kiedy miałem mały problem z mięśniem. I później Leo Beenhakker ocenił moje szanse wyjazdu na Euro 2008 pięćdziesiąt na pięćdziesiąt. Jednak to szybko minęło i nie było śladu.

• Doktor Robert Śmigielski dawał ci tylko jeden procent niepewności i dziewięćdziesiąt dziewięć, że zdążysz. Może trzeba było poczekać z zabiegiem?

- Nie jestem specjalistą, aby wypowiadać się na ten temat. Lekarze uznali, że to konieczność. I wydawało się, że wszystko idzie w dobrym kierunku.

• Pojedziesz na mistrzostwa w roli kibica?

- Jeszcze nie wiem, zastanawiam się. Muszę dalej pracować nad formą i myśleć już o nowym sezonie.

Rozmawiał Artur Ogórek