Rzeczywisty koniec "twardej" waluty świata...?

Amerykański dolar, który przez co najmniej dwa pokolenia Polaków był traktowany "z namaszczeniem" stracił ostatnio sporo ze swego prestiżu. Rezerwy walutowe banków coraz częściej zasilają oprócz, rzecz jasna, euro, środki pieniężne krajów azjatyckich ( w głównej mierze Japonii) . Dlaczego tak się dzieje i jakie wnioski powinniśmy wyciągnąć aby w przyszłości dały nam one wymierne korzyści ? Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że oto na naszych oczach tworzy się największy system gospodarczy świata - azjatycki ! Liczba konsumentów funkcjonujących w nim przewyższy amerykański system gospodarczy NAFTA i europejski czyli Unię razem wzięte. Proces ten potrwa zapewne jeszcze kilka albo kilkanaście lat ale już dziś zarówno inwestorzy jak i spółki giełdowe spoglądają w tamtym kierunku aby możliwie najszybciej tam zaistnieć. Kto się spóźni będzie mógł już tylko podziwiać sukcesy bardziej przewidujących. A ponadto, wracając jeszcze do poruszonego w temacie wątku - dolar - wydaje mi się, że ekonomiści amerykańscy zdają sobie sprawę, że jedynym ratunkiem przed zawaleniem się budżetu USA  będzie mocna deprecjacja wartości ich waluty. Pozdrawiając wszystkich "przewidujących" życzę im przede wszystkim umiejętności czerpania korzyści z dynamiki zachodzących w świecie zmian :)!

R. Wolanin