Orhan Pamuk – „Biały zamek”

Orhan Pamuk znów nas zabiera do Stambułu, miasta cudów i tajemnic, w którym wszystko zdarzyć się może. Jego cieniste zaułki, ukryte podwórka i domy zazdrośnie zasłonięte okiennicami niechętnie zdradzają swoje sekrety.

Jeden z bohaterów tej opowieści znajduje i kradnie z archiwum rękopis, który coraz bardziej go intryguje. „Przez jakiś czas każdej napotkanej osobie opowiadałem historię wyczytaną z rękopisu, entuzjazmując się nią tak, jak bym nie był jej odkrywcą, lecz autorem. Pewien znajomy profesor, zwracając mi rękopis, który przejrzał na moją usilną prośbę stwierdził, że w drewnianych domach w zaułkach starego Stambułu znajdowano dziesiątki zeszytów pełnych tego rodzaju historii...”

Jakich historii? Niezwykłych, magicznych, tajemniczych. Oto młody Wenecjanin podczas podróży statkiem zostaje pojmany przez Turków i uprowadzony do Stambułu. Przed skazaniem na galery albo niechybną śmiercią uchroni go miłość do książek i to, że poda się za lekarza.

Książka Pamuka to znakomita, przygodowa proza.