Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Jednym z urządzeń do wytwarzania elementów samolotu jest prasa trójsuwakowa opatentowana przez nauko
Naszym naukowcom udało się w tym roku opatentować aż 40 metod i narzędzi do wytwarzania lekkich elementów do budowy samolotów.
– Pracownicy naszego wydziału zarejestrowali w tym roku ponad 40 patentów, w tym trzy międzynarodowe dotyczące m.in. technologii produkcji wałów drążonych – mówi prof. Andrzej Gontarz, prodziekan ds. Nauki z Wydziału Mechanicznego Politechniki Lubelskiej.
I dodaje: Technologie te można wykorzystać do wytwarzania części używanych w lotnictwie, np. wałów przenoszących napęd z silnika do wirnika śmigłowca. Elementy różnią się od powszechnie stosowanych tym, że w środku są puste i przez to są lżejsze. Nie traci na tym ich wytrzymałość i są równie użyteczne, co "pełne” wały.
Naukowcy prowadzą badania nad ulepszeniem elementów konstrukcyjnych samolotu w ramach dużego projektu AERONET – Dolina Lotnicza, współfinansowanego przez Unię Europejską, który lubelska uczelnia prowadzi razem z kilkoma innymi wyższymi szkołami technicznymi w kraju. Badają, w jaki sposób kształtować metale lekkie i wytrzymałe (magnez, aluminium), by powszechnie stosować je w produkcji samolotów.
– Chodzi o metody plastycznego kształtowania stopów metali nieżelaznych. Przykładowo: magnez jest 4 razy lżejszy od stali. Dzięki temu zastosowanie części ze stopów tego metalu pozwala znacząco obniżyć ich masę przy zachowaniu wysokiej wytrzymałości – tłumaczy prof. Gontarz.
Naukowcy będą mieli okazję do przetestowania swoich pomysłów w praktyce. – Dla Instytutu Lotnictwa mamy wykonać naszymi metodami dwa elementy samolotu: piastę koła i drążek sterowniczy – mówi prof. Zbigniew Pater z Wydziału Mechanicznego. – Jeśli je wyprodukujemy, to Instytut Lotnictwa zleci nam wykonanie kolejnych części z metali lżejszych. Będą mogły być używane w mniejszych samolotach – dodaje profesor.
Specjaliści przyznają, że w produkcji statków powietrznych dąży się właśnie do zmniejszania wagi elementów konstrukcyjnych śmigłowców i samolotów. – Im lżejsza maszyna, tym mniejszy silnik jest potrzebny i na pokład można zabrać więcej paliwa lub ładunku – tłumaczy Jerzy Turek, główny inżynier Wojskowych Zakładów Lotniczych w Dęblinie.
Badania prowadzone przez pracowników Politechniki Lubelskiej dotyczą także wykorzystania materiałów inteligentnych do budowy części maszyn. – Takie materiały pod wpływem otoczenia w sposób ustalony zmieniają np. kształt – mówi prof. Pater. – Dla przykładu: śmigło w helikopterze zmienia kąt nachylenia, co zmniejsza jego drgania – dodaje.
I dodaje: Technologie te można wykorzystać do wytwarzania części używanych w lotnictwie, np. wałów przenoszących napęd z silnika do wirnika śmigłowca. Elementy różnią się od powszechnie stosowanych tym, że w środku są puste i przez to są lżejsze. Nie traci na tym ich wytrzymałość i są równie użyteczne, co "pełne” wały.
Naukowcy prowadzą badania nad ulepszeniem elementów konstrukcyjnych samolotu w ramach dużego projektu AERONET – Dolina Lotnicza, współfinansowanego przez Unię Europejską, który lubelska uczelnia prowadzi razem z kilkoma innymi wyższymi szkołami technicznymi w kraju. Badają, w jaki sposób kształtować metale lekkie i wytrzymałe (magnez, aluminium), by powszechnie stosować je w produkcji samolotów.
– Chodzi o metody plastycznego kształtowania stopów metali nieżelaznych. Przykładowo: magnez jest 4 razy lżejszy od stali. Dzięki temu zastosowanie części ze stopów tego metalu pozwala znacząco obniżyć ich masę przy zachowaniu wysokiej wytrzymałości – tłumaczy prof. Gontarz.
Naukowcy będą mieli okazję do przetestowania swoich pomysłów w praktyce. – Dla Instytutu Lotnictwa mamy wykonać naszymi metodami dwa elementy samolotu: piastę koła i drążek sterowniczy – mówi prof. Zbigniew Pater z Wydziału Mechanicznego. – Jeśli je wyprodukujemy, to Instytut Lotnictwa zleci nam wykonanie kolejnych części z metali lżejszych. Będą mogły być używane w mniejszych samolotach – dodaje profesor.
Specjaliści przyznają, że w produkcji statków powietrznych dąży się właśnie do zmniejszania wagi elementów konstrukcyjnych śmigłowców i samolotów. – Im lżejsza maszyna, tym mniejszy silnik jest potrzebny i na pokład można zabrać więcej paliwa lub ładunku – tłumaczy Jerzy Turek, główny inżynier Wojskowych Zakładów Lotniczych w Dęblinie.
Badania prowadzone przez pracowników Politechniki Lubelskiej dotyczą także wykorzystania materiałów inteligentnych do budowy części maszyn. – Takie materiały pod wpływem otoczenia w sposób ustalony zmieniają np. kształt – mówi prof. Pater. – Dla przykładu: śmigło w helikopterze zmienia kąt nachylenia, co zmniejsza jego drgania – dodaje.
