Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Owczarze są zbulwersowani tym, że każde sprzedawane zwierzę musi legitymować się świadectwem pochodzenia wystawionym przez sołtysa. – Przy kilku sztukach, nie ma większego problemu, ale jeżeli ktoś zbywa kilkadziesiąt owiec, to traci cierpliwość – mówi Kazimierz Szyszko, dyrektor Biura Regionalnego Związku Hodowców Owiec i Kóz w Lublinie.
Mówi, że sołtysi też się denerwują nawałem dodatkowej niepotrzebnej pisaniny. Sami nie są w stanie wypełnić takich ilości druków. Nierzadko pomaga im w tym cała rodzina.
– Nie negujemy faktu, że świadectwa są potrzebne, ale gdy chodzi o stada, można byłoby ułatwić życie sobie nawzajem, wystawiając zbiorowe poświadczenia. Wtedy i wilk byłby syty i owca cała – twierdzi K. Szyszko. Dodaje, że w województwie lubelskim przepisy nakazujące wydawanie tych swoistych dokumentów tożsamości także dla innych gatunków zwierząt hodowlanych są egzekwowane bardziej rygorystycznie niż w innych regionach.
Mówi, że sołtysi też się denerwują nawałem dodatkowej niepotrzebnej pisaniny. Sami nie są w stanie wypełnić takich ilości druków. Nierzadko pomaga im w tym cała rodzina.
– Nie negujemy faktu, że świadectwa są potrzebne, ale gdy chodzi o stada, można byłoby ułatwić życie sobie nawzajem, wystawiając zbiorowe poświadczenia. Wtedy i wilk byłby syty i owca cała – twierdzi K. Szyszko. Dodaje, że w województwie lubelskim przepisy nakazujące wydawanie tych swoistych dokumentów tożsamości także dla innych gatunków zwierząt hodowlanych są egzekwowane bardziej rygorystycznie niż w innych regionach.
