Wracam do gry

• W piątek o godz. 18 w sali widowiskowej Domu Kultury LSM w lublinie prapremiera pana nowej sztuki "Idzie, skacząc po górach”. Po ilu latach wraca pan na scenę?

- W 1990 roku zrobiłem spektakl "Ostatnie cztery minuty”. Wydawało mi się, że już nigdy nie wyjdę na scenę, żeby zagrać.

• Co się stało, że publiczność znów zobaczy jednego z najsłynniejszych polskich mimów w akcji?

- 40 lat temu wymyśliłem spektakl o tym, jak stary uczy młodego. Ja musiałem się zestarzeć. I spotkać młodego. Na scenie zatańczę z 11-letnim Bartkiem Wijatkowskim. To będzie taki mój mały testament.

• Co mu pan pokaże?

- Dobre strony tego świata. I kobietę, która jest matecznikiem i uosobieniem dobra.

• Dzisiejsze dziewczyny w wieku 16 lat idą do łóżka za doładowanie komórki. Gdzie tu miejsce na ideały?

- Jeśli młody nie będzie szanował dziewczyny, założy złą rodzinę i będzie złym człowiekiem. Więc pokazuję mu, że są kobiety tęskniące za miłością i wiernością, z którymi można zbudować ostoję. Czyli dom.

• Najbliższe plany?

- Pracujemy nad spektaklem "Wieczna mgła”.

Rozmawiał Waldemar Sulisz