Wisła pod Puławami płynie w kierunku południkowym, kończąc bieg przełomowy pas wyżyn. W okolicach Włostowic jej dolina rozszerza się do około 3,5 km szerokości, by następnie zwęzić się do około 1,5 km.
Klimat Wisły pięknie opisał Stefan Żeromski:
„Opuściwszy prawiślisko lubelskie (…) płynie ku mazowszańskim polom między wzgórzami Janowca i Puław. Wznoszą się nad jej wartem (nurtem – przyp. A.T.) wzorzyste Dąbrowy, zaścielające płaskowzgórza i zbocza wygrzane w słońcu, koralowe od berberysu, pachnące jałowcem i macierzanką. Tarniny i dzikie róże zwieszają się tam nad ścianami białych wąwozów, w których głębi dwukolejowe, wąskie drożyny chyłkiem zdążają do widnych, białych mieszkań wspaniałego ludu.”