Łucja

Odmiana imienia Lucja. Pochodzi z łaciny, oznacza dziewczynkę urodzoną o wschodzie słońca. W Polsce notowane od XIII wieku.

Zdrobnienia: Lucia, Łuca, Łucka. Inne formy: Lucyna, Lucylla, Lucjola, Łucia, Łucjana, Łucjanna, Łucyna. Obce formy: Lucia (ogólnie przyj. forma), Lucy (ang.), Luce, Lucie, Lucienne, Lucine (fr.), Luzia (wł.), Ljucija, Lukija (ros.), Lucie (czes.), Lucija (połud.-słow.) Forma męska: Lucjan, Lucjusz, Łucjan, Łucjusz.

Osoba o tym imieniu lubi wszystko, co piękne, pogodne, artystycznie uładzone, wzorowo urządzone. Jest odważna, energiczna, wrażliwa na zjawiska społeczne. Nie znosi polityki, choć nieraz na ten temat się wypowiada. Uwielbia wygody, wymaga posłuszeństwa, lubi rozkazywać, niezbyt szybko zakłada rodzinę. Do szaleństwa kocha sztuki artystyczne - rzeźbę, obrazy, architekturę. Jednak żadnej z nich nie poświęca się do ostatka. Lubi mieć to, czego inni nie mają.

Święta Łucja z Syrakuz. Jej relikwie znajdują się w Wenecji. Swój majątek rozdała ubogim. Wydana przez narzeczonego poniosła śmierć męczeńską około 304 roku. W Szwecji do dziś symbolizują ją dziewczęta ze świecami, idące w korowodzie organizowanym 13 grudnia. We Włoszech Santa Lucia przynosi dzieciom podarki (13 XII) Jest patronką ociemniałych, poetów, trubadurów, rolników, szwaczek i krawców. (Wspomnienie 13 grudnia)

> Łucja Giedroyć, pisarka pol. (1798-1886)
> Henryka Łucja Kossakowska, pol. artysta plastyk (ur. 1 I 1928)
> Barbara Łucja Majewska, pol. historyk sztuki (ur. 1933)
> Urszula Łucja Koszut, pol. śpiewaczka operowa (ur. 1940)
> Łucja Prus, pol. piosenkarka (ur. 25 V 1942 - zm. 3 VII 2002)

Niechaj pamięta panna Łucja:
W miłości ważna jest ablucja!
(Włodzimierz Ścisłowski)

> Na świętą Łucę noc się z dniem tłuce.
> Święta Łuca dnia przyrzuca.
> Kiedy na świętą Łucję mróz, to smaruj wóz.
(Związane ze świętem 16 listopada lub 13 grudnia)

> 4 marca,
> 25 marca,
> 25 czerwca,
> 6 lipca,
> 9 lipca,
> 16 września,
> 13 grudnia