Każdego roku w okresie jesienno-zimowym zwiększa się zapotrzebowanie na ogrzewanie domów. W przypadku mieszkańców bloku jest to najczęściej ogrzewanie centralne, z kolei przy domach jednorodzinnych kwestia ta wymaga znacznie większej uwagi. W zimie wzniecenie pożaru w domu jest znacznie łatwiejsze niż latem. Jednym z najczęstszych powodów wybuchu pożarów jest nieprawidłowa eksploatacja urządzeń grzewczych. Bardzo często składa się na to błędne podłączenie sprzętu, a także brak przeglądów okresowych pieców gazowych i olejowych. Czasem jednak przyczyną tego rodzaju wypadku może być zwyczajnie wada urządzenia.
Bezpieczna ochrona przeciwpożarowa domu
Wiele osób podczas montażu systemów alarmowych pomija instalacje ochrony przeciwpożarowej. To bardzo ważny element, szczególnie gdy odpowiadamy za zdrowie oraz życie większej ilości osób, w tym dzieci i osób starszych. Mając na uwadze ochronę domu ważne jest, aby wybrany system alarmowy był łatwy w obsłudze i instalacji, a jednocześnie zapewniał wysoki poziom bezpieczeństwa. Wiele centrali alarmowych posiada możliwość podłączenia do nich całego wachlarza elementów, takich jak czujki dymu, ciepła, multisensory, a także tryb ręcznego ostrzegania. Ponadto, możemy połączyć automatykę z monitoringiem oraz wyposażyć alarm w automatyczne powiadamianie służb ratunkowych.
Czujki dymu, ich działanie oraz instalacja
Detektory dymu pozwalają na szybkie powiadomienie użytkownika o wybuchu pożaru, dzięki czemu może on zareagować na niebezpieczne sytuację w błyskawiczny sposób. Ze względu na wielkość zabezpieczanego domu oraz wybór wygodnej opcji dla jego właściciela, czujki możemy podzielić na kategorie. Pierwszą z nich są czujki autonomiczne, które mogą być zasilane na baterię lub sieciowo, posiadają najczęściej zamontowany sygnalizator piezoelektryczny. Korzystamy z nich z reguły przy optycznej sygnalizacji, a powiadomienia o zagrożeniu odbywają się jedynie lokalnie, co może być dla niektórych problemem. Drugą grupę czujek dymu można łatwo wpasować w system alarmowy, ale należy pamiętać, że jeśli posiadamy system bezprzewodowy, musimy posiadać detektor danego producenta. Korzyścią z tego rozwiązania jest już możliwość wysłania powiadomienia do użytkownika sprzętu, np. na telefon lub email. Z kolei czujki dymu instalowane w systemie sygnalizacji pożaru, można np. oprzeć na centralach konwencjonalnych lub adresowalnych. Pozwala to zamontować więcej czujek oraz bardziej skomplikowane modele.
Czujki dymu odpowiadają za wykrywanie charakterystycznych skutków pożaru, takich jak dym, wzrost temperatury, a także gazu. Z reguły składają się z dwóch elementów: gniazda z terminalami do podłączenia przewodów, mocowanego zwykle do sufitu, a także czujki, która podłączana jest do gniazda za pomocą złącz zatrzaskowych. Czujki autonomiczne posiadają z kolei miejsce na włożenie baterii.
Wśród czujek dymu możemy wyróżnić kilka rodzajów. Należą do nich czujki optyczne, które opierają się na rozpraszaniu światła na cząsteczkach dymu i stanowią jedne z najczęściej wybieranych przez klientów. Czujki ciepła wykrywają szybki wzrost temperatury lub przekroczenie jej ustalonego progu. Do ich minusów można jednak zaliczyć mniejszy zasięg działania. Z kolei czujki liniowe pochłaniają światło przez powstający dym. Dedykowane są dla dużych i wysokich obiektów, ponieważ ich zasięg może osiągać nawet 200 m. Czujki multi sensorowe opierają się na wykorzystaniu kilku technologii, dlatego charakteryzują się największą skutecznością m. in. przy wykrywaniu czadu, a także pojawianiu się w powietrzu np. tlenku azotu.
Czujki najlepiej instalować w miejscach powiększonego ryzyka pożaru, do których należą okolice kominka czy kuchenki gazowej. Wbrew pozorom to nie ogień, ale najczęściej zadymienie powoduje, że wiele osób traci życie. Montaż czujek powinien opierać się na tym, aby jak najszybciej mogły wykryć wybuch pożaru, wydobywanie się dymu, wzrost temperatury i gaz. Muszą one dotrzeć do jej detektorów możliwie bez żadnego opóźnienia. Naturalnie dym oraz ciepło wznoszą się ku górze, dlatego najlepiej jest montować czujki na suficie, w najwyższym punkcie danego miejsca. Każde środowisko montażu może być trochę inne, ale zaleca się, aby odległość między czujkami stanowiła maks. 10,5 m (optyczna) oraz 7 m (temperatury). Powinno się jednak kierować zaleceniami producentów, ponieważ w zależności od modelu ta odległość może się zmieniać. Należy także zwracać uwagę na przeznaczenie czujki, ponieważ np. z uwagi na parę wodą w kuchni warto zainstalować w niej czujkę ciepła, a nie dymu.
Konserwacja czujek dymu
Czujki dymu charakteryzują się w odróżnieniu od np. czujek PIR tym, że muszą być cały czas odsłonięte, aby dym przenikał bez przeszkód do ich wnętrza, gdzie następnie jest analizowany. Wielu producentów czujek stosuje specjalne filtry, jednak tego rodzaju urządzenia są bardzo podatne na zabrudzenia. Dlatego ważne jest, aby były one regularnie czyszczone, w celu zagwarantowania ich efektywnego działania. Czynność ta powinna odbywać się za pomocą sprężonego powietrza, a co jakiś czas należy zdemontować czujkę i wyczyścić ją dokładniej. Producenci polecają również sprawdzanie raz w roku, czy urządzenie działa prawidłowo, poprzez jego zadymianie. Powinno się jednak uważać podczas kontroli czujek oddziaływających na temperaturę, ponieważ jeśli nie posiadamy specjalnego sprzętu, detektory ciepła mogą ulec łatwemu uszkodzeniu.