Patricia Atkinson, "W dojrzewającym słońcu"

Świat stał się mniejszy, a wędrówki ludów łatwiejsze. Współcześnie korzystamy z tego ile się da. Jako turyści poznajemy miejsca, które są zachwycające. Później stają się modne. Wreszcie wydaje się, że życie w takim raju jest też rajskie i trzeba z tego skorzystać, przeprowadzić się tam gdzie słońce, uroda krajobrazu, gdzie egzystencja wydaje się bajeczna.

Takie najbardziej pożądane miejsca to włoska Toskania i południe Francji. Przenosi się tam wielu cudzoziemców – najliczniej bodaj Anglicy, którzy jednak mają wyobrażenie o życiu tam wyrobione na podstawie romansów filmowych czy książkowych – wydaje się ono bezproblemową sielanką. Tymczasem wcale tak nie jest.

Trzeba sięgnąć po książkę, jaką napisała Patricia Atkinson. Ponad dwadzieścia lat temu przeniosła się na południową stronę kanału La Manche. Kupiła dom z zaniedbaną winnicą. Postanowili z mężem uprawiać winorośl i produkować wino.

Rzeczywistość okazała się brutalna – wyszedł ocet, nie wino, a w wymarzonej krainie wybornego jedzenia, świetnych trunków, słońca i pięknego krajobrazu, czekała ich harówka taka sama, jak gdzie indziej.

Autorka książki nie ukrywa – jeśli wybierasz inny kraj na miejsce zamieszkania przede wszystkim poznaj język, postaraj się zintegrować z miejscową społecznością, licz się z kosztami – może być drożej niż w ojczyźnie, przygotuj się na zmiany kulturowe i obyczajowe.

Patricia Atkinson uprzedza – sielanki nie ma. Można spotkać ludzką życzliwość, ale też być ignorowanym przez sąsiadów, można otrzymać pomoc albo zderzyć się z barierą niechęci. Wiele zależy od postawy i empatii przybyszów, od ich zachowania.

To wspaniała i prawdziwa książka o tym, że wymarzone miejsce w życiu nie raz wymaga wręcz heroizmu, ciężkiej pracy, wysiłku. Niebanalna, wakacyjna lektura, jaką warto przeczytać.

Zapowiedzi wydarzeń z regionu znajdziesz na strefaimprez.pl