Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Festiwal Flamenco "Fiesta Alegria”, Lublin, muszla koncertowa, 31.07–1.08
Na pięknie, inaczej do każdej pozycji festiwalu, oświetlonej scenie występowali zawodowi muzycy i tancerze oraz kursanci z warsztatów towarzyszących Fieście Alegrii.
Wydarzeniem piątku był występ polsko-hiszpańskiego zespołu Los Payos, jednej z najstarszych z działających w Polsce grup specjalizujących się we flamenco. To było granie, śpiewanie i tańczenie w tradycyjnej wersji puro z tradycyjnym akompaniamentem gitarowo-cajonowych.
Głównym daniem soboty miała być pozycja "Con Alegria”, szumnie określona spektaklem muzyczno-tanecznym. Okazało się, że to po prostu koncert flamenco nuevo znakomitego słowackiego pianisty i śpiewaka Matúąa Kohútka, przerywany występami tancerek do muzyki z playbacku.
Wcześniej tego wieczoru do dźwięków z playbacku tańczyli warsztatowicze. Ale w tym przypadku takie mało ambitne rozwiązanie można jeszcze usprawiedliwić liczebnością tańczących, którzy zajęli całą scenę.
Takie niedociągnięcia można jednak darować organizatorom, pamiętając, że jeszcze nie tak dawno, cztery-pięć lat temu, w Lublinie nie działo się w wakacje prawie nic. Teraz dzięki takim ludziom jak oni mamy coś ciekawego w każdy weekend. Nie trzeba wyjeżdżać w poszukiwaniu atrakcji estradowych albo wstydzić się kulturalnej pustki przed turystami.
Jak bardzo potrzebne są nam imprezy o tej porze roku, świadczyła frekwencja na widowni. Podczas niektórych występów prawie wszystkie miejsca siedzące były zajęte, a sporo ludzi obserwowało rozwój wydarzeń na stojąco.
Wydarzeniem piątku był występ polsko-hiszpańskiego zespołu Los Payos, jednej z najstarszych z działających w Polsce grup specjalizujących się we flamenco. To było granie, śpiewanie i tańczenie w tradycyjnej wersji puro z tradycyjnym akompaniamentem gitarowo-cajonowych.
Głównym daniem soboty miała być pozycja "Con Alegria”, szumnie określona spektaklem muzyczno-tanecznym. Okazało się, że to po prostu koncert flamenco nuevo znakomitego słowackiego pianisty i śpiewaka Matúąa Kohútka, przerywany występami tancerek do muzyki z playbacku.
Wcześniej tego wieczoru do dźwięków z playbacku tańczyli warsztatowicze. Ale w tym przypadku takie mało ambitne rozwiązanie można jeszcze usprawiedliwić liczebnością tańczących, którzy zajęli całą scenę.
Takie niedociągnięcia można jednak darować organizatorom, pamiętając, że jeszcze nie tak dawno, cztery-pięć lat temu, w Lublinie nie działo się w wakacje prawie nic. Teraz dzięki takim ludziom jak oni mamy coś ciekawego w każdy weekend. Nie trzeba wyjeżdżać w poszukiwaniu atrakcji estradowych albo wstydzić się kulturalnej pustki przed turystami.
Jak bardzo potrzebne są nam imprezy o tej porze roku, świadczyła frekwencja na widowni. Podczas niektórych występów prawie wszystkie miejsca siedzące były zajęte, a sporo ludzi obserwowało rozwój wydarzeń na stojąco.
