Narzekamy na służbę zdrowia, ale oficjalnych skarg jest mało

W ostatnim kwartale 2012 r. do NFZ wpłynęły 1293 skargi, głównie na świadczeniodawców.

Z tego do lubelskiego oddziału tylko 14. Osiem dotyczyło jakości świadczeń. Zastrzeżenia dotyczyły np. warunków w uzdrowisku, jakości protez stomatologicznych czy zachowania pielęgniarki z przychodni wobec dziecka. Dwie kolejne dotyczyły utrudnionego dostępu do świadczeń zdrowotnych lub odmowy ich udzielenia. Chodzi np. o przypadek, gdy chirurg nie chciał przyjść na wizytę domową. Pojawiły się także dwie skargi dotyczące nienależnego pobierania opłat, np. za usunięcie zęba.

W innych części Polski ponad jedna czwarta skarg dotyczyła ambulatoryjnej opieki specjalistycznej. Kolejne miejsca zajęło leczenie szpitalne i podstawowa opieka zdrowotna.

Okazuje się, że w przypadku POZ, pacjenci skarżyli się np., że nie dostali recepty, zlecenia na transport sanitarny czy skierowania na badania diagnostyczne. U nas takie problemy podczas wizyt u lekarzy rodzinnych nie są jednak zbyt częste. – Na 200 praktyk POZ, które kontrolowałem na przestrzeni lat, może w trzech miałem wątpliwości, czy wystawiają właściwą liczba skierowań – mówi dr hab. n. med. Lech Panasiuk, wojewódzki konsultant w dziedzinie medycyny rodzinnej.

Ale czy mała liczba skarg do NFZ świadczy o dobrej jakości opieki zdrowotnej w naszym województwie? Niekoniecznie. Rzecznik praw pacjenta zauważa, że liczba skarg może zależeć od tego, czy wiemy, że możemy zgłaszać takie problemy.