Wyprawa w Ostre Góry

Historie lubelskich wypraw na Spitsbergen sięgają 1986 r. Tegoroczna jest już 18 podróżą badawczą. Weźmie w niej udział czterech badaczy. - Dr Piotr Zagórski już płynie. Dr Andrzej Gluz, mgr Krzysztof Siwek i ja dołączymy do niego na początku tygodnia - wyjaśnia prof. Józef Superson z Zakładu Geomorfologii UMCS, kierownik wyprawy.
Z niezbyt dużymi plecakami, głęboko schowanymi zimowymi kurtkami i czapkami naukowcy stawili się wczoraj przed południem na lubelskim dworcu PKS. - Większość sprzętu jest spakowana do specjalnych beczek, które płyną statkiem razem z Piotrem Zagórskim - tłumaczy prof. Superson. - My zabieramy tylko najbardziej niezbędny bagaż.
Z lubelskiego dworca naukowcy odjechali na warszawskie Okęcie. Stamtąd samolotem polecieli prosto do Norwegii. Zamieszkają w Calypsobyen na wyspie Bellsund, w starej opuszczonej osadzie górniczej u ujścia fiordu Van Keulen.

Na początku lat 90. UMCS zaadaptował jeden ze stojących tam budynków na letnią stację badawczą. To znakomite miejsce do prowadzenia badań, bo dookoła roztacza się spitsbergeńska tundra, a obok sąsiadują uchodzące do morza lodowce Recherge i Renarda.
- Przez ponad dwa miesiące nasi naukowcy będą analizowali środowisko tamtego obszaru - wyjaśnia prof. Kazimierz Pękala z Zakładu Geomorfologii UMCS, koordynator badań. - Zajmą się m.in. warunkami pogodowymi i klimatycznymi zachodniej części Spitsbergenu, a także ewolucją lodowców i wieloletnich zmarzlin.
Zakres planowanych badań nawiązują do problematyki związanej z Międzynarodowym Rokiem Polarnym 2007/2008. Wakacyjna wyprawa lubelskich badaczy potrwa do 4 września.

czyli Ostre Góry, to potoczna nazwa archipelagu wysp położonych na dalekiej północy kuli ziemskiej, na terytorium należącym do Norwegii. Oficjalnie archipelag nosi nazwę Svalbard. Bo, zgodnie z obowiązującą w Norwegii nomenklaturą, Spitsbergen to jedynie największa z ponad tysiąca wysp. Svalbard znajduje się w połowie drogi między północnymi krańcami Norwegii a biegunem północnym.