Ktoś skarży się, że kurczak, z którego zostały tylko kości, był źle upieczony.
Ktoś inny dzwoni z prośbą, by oddać mu pieniądze za telefon, bo nie żyje. Nie żyje on, a nie telefon.
Nieraz kupujemy bez głowy. Bo coś było fajne i tanie. Potem okazuje się, że się rozpadło, bo było tanie i tylko fajne, a sprzedawca nabił nas w butelkę. Ale nieraz to my spodziewamy się zbyt wiele po kupionym towarze. I tu dopiero zaczyna się jazda...
Halo! Umarłem!
Po śmierci bliskiej osoby nie wszyscy mają głowę do formalności. A kiedy zaczynają im przychodzić rachunki zastanawiają się, jak się z takiej umowy wyplątać. Niektórzy od razu przyznają jak wygląda sytuacja, inni kombinują i podszywają się pod nieżyjącego abonenta.
\"Popsułosie”
Inny klient przyszedł ze słuchawką od prysznica. Puściła uszczelka i spomiędzy szyjki, a główki słuchawki zaczęła wyciekać woda. Co się okazało? Urządzenie było całkowicie pokryte kamieniem wytrącającym się z wody. Wystarczyło słuchawkę odkamienić.
Bez skierowania
Pewien znany, ponad 40-letni lublinianin zapragnął sobie kupić markowe, sportowe buty. Nie minęło wiele czasu i prawy but zaczął się rozpadać. Sklep nie chciał uznać reklamacji i bardzo fachowo wyjaśnił, że to "nowy but dopasowuje się do stopy, a nie odwrotnie” i że "uszkodzenie jest spowodowane sposobem stawiania prawej stopy”. - Człowiek przeżył 40 lat, w różnych butach chodził i dopiero teraz się dowiedział, że ma jedną stopę koślawą - uśmiecha się Lidia Baran-Ćwirta, rzecznik konsumentów z Lublina, która wspiera pechowca w walce z obuwniczym.
Wykład o nogach
Buty to "ulubiony” temat rzeczników. - Sprzedawcy często próbują tłumaczyć, że kozaki to nie gumowce i że najlepiej byłoby znaleźć odpowiednio suche miejsce i dopiero tam w nich chodzić - przyznaje Baran-Ćwirta. - Myślę, że w styczniu to Italia byłaby odpowiednia dla butów sprzedawanych w Polsce, bo u nas jest śnieg, a nie wszyscy jeżdżą samochodami.
A brzuch rośnie
Prawdziwy problem ma jedna z lublinianek. Spodziewa się dziecka i postanowiła kupić wózek w internetowym sklepie. Zamówienie zostało przyjęte, kobieta wpłaciła pieniądze, ale dowiedziała się, że wózka nie dostanie. Sprzedawca stwierdził, że klientka ma mu jeszcze dopłacić tysiąc złotych. Kobieta jest oszukana, sprzedawca pokazuje zapis w regulaminie sklepu, że w razie czego to on może ot tak odstąpić od transakcji. Czas mija, wózka nie ma, pieniędzy nie ma, a brzuch rośnie.
Nie ten numer
Gdy okolice Wrocławia nawiedziła trąba powietrzna TP SA postanowiła najbardziej poszkodowanych czasowo zwalniać z płacenia abonamentu lub im go obniżać. Ale do biura obsługi dzwonili ludzie, którzy prosili o zniżkę na abonament radiowo-telewizyjny. I byli zdziwieni, że to nie ten abonament i nie ta firma.
Czytaj!
Mieszkanka miejscowości pod Chełmem przyszła tydzień temu do swojego rzecznika konsumentów z pytaniem, co ma dalej robić. Wcześniej przez telefon zgłosiła w banku chęć zawarcia umowy kredytowej. Kartę kredytową dostała pocztą, zdołała już wykorzystać 1500 zł, czyli połowę dostępnego limitu. - Pytała, czy może wycofać się teraz z tej karty, bo jak twierdzi do tej pory nie dostała żadnej umowy z banku - mówi Adam Kraska, powiatowy rzecznik konsumentów.
Przykład z Zamościa nie jest już śmieszny. - Na rynku działają operatorzy telefoniczni, którzy nie mają własnych sieci, ale świadczą usługi w oparciu o sieć TP SA i żeby korzystać z ich usług trzeba mieć aktywny telefon stacjonarny - wyjaśnia Katarzyna Mazur. Ale dla 82-letniej kobiety okazało się to zbyt skomplikowane.
Staruszka w sieci
Staruszka ma zapłacić Tele 2 za utrzymanie pakietu połączeń, którego nie może wydzwonić, a do tego o pieniądze za zerwaną umowę upomina się TP SA. Wszystkie firmy mają rację i teraz tylko od ich dobrej woli zależy, czy kobieta, która nic z tego nie rozumie będzie musiała płacić ciężkie pieniądze.
Kurczak ląduje
- Rozmawiałem z osobą, która obsługiwała rożen i dowiedziałem się, że za każdym razem kurczaki są pieczone w taki sam sposób - śmieje się Krzysztof Nadolski, chełmski rzecznik.
Bardziej wnikliwego śledztwa nie udało się przeprowadzić, bo klient jako dowód zbrodni przyniósł tylko ogryzione kości, z których nic nie wynikało, a potem zostawił je na biurku. - Co z nimi zrobiłem? A co miałem zrobić? Wyrzuciłem.