Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Aktualnie większość producentów stosuje w pojazdach samochodowych układy klimatyzacji jako wyposażenie standardowe. Są to układy zapewniające „komfort temperaturowy” osobom znajdującym się we wnętrzu pojazdu, zapewniając odpowiednią temperaturę i wilgotność powietrza.
Wiele samochodowych układów klimatyzacji i ogrzewania jest połączonych w jeden układ „kontroli atmosfery”, który reguluje temperaturę, wilgotność i cyrkulację powietrza przez schładzanie powietrza w kabinie samochodu, gdy na zewnątrz jest gorąco, lub ogrzewanie, gdy na zewnątrz jest chłodno. Klimatyzacja jest procesem, podczas którego powietrze jest schładzane, oczyszczane i osuszane przed wprowadzeniem do kabiny samochodu. W typowym układzie klimatyzacji samochodowej czynnik chłodniczy pochłania ciepło z kabiny pojazdu przez parownik i za pomocą skraplacza przemieszcza je do powietrza na zewnątrz pojazdu.
Czynnik chłodniczy przepływa przez parownik, którego lamele omywane są przez powietrze kabiny samochodu. Czynnik chłodniczy wrze, tym samym wchłania ciepło z powietrza i w ten sposób je ochładza. Jest to początek cyklu procesu klimatyzacji. Do zamknięcia cyklu klimatyzacji potrzebne są trzy rzeczy:
1. Ciepło z pary musi zostać usunięte,
2. Para musi zostać zamieniona w płyn, który będzie ponownie użyty,
3. Płyn musi powrócić do wyjściowego punktu cyklu chłodzenia.
Sprężarka i skraplacz wypełniają te zadania. Sprężarka zasysa parę czynnika chłodniczego z parownika i pod ciśnieniem przemieszcza ją do skraplacza, który zwykle jest umiejscowiony przed chłodnicą silnika z przodu samochodu. Zwiększone ciśnienie w skraplaczu podnosi temperaturę punktu wrzenia powyżej temperatury powietrza zewnętrznego. Z chwilą przemieszczenia się ciepła z gorącej pary do chłodniejszego powietrza czynnik chłodniczy zamienia się ponownie w płyn. Płyn o dużym ciśnieniu powraca do układu w celu powtórnego użycia. Zatem czynnik chłodniczy w obiegu zamkniętym zamieniając się z płynu w gaz i odwrotnie powoduje schładzanie wnętrza kabiny przemieszczając ciepło na zewnątrz pojazdu.
Czynnik chłodniczy przepływa przez parownik, którego lamele omywane są przez powietrze kabiny samochodu. Czynnik chłodniczy wrze, tym samym wchłania ciepło z powietrza i w ten sposób je ochładza. Jest to początek cyklu procesu klimatyzacji. Do zamknięcia cyklu klimatyzacji potrzebne są trzy rzeczy:
1. Ciepło z pary musi zostać usunięte,
2. Para musi zostać zamieniona w płyn, który będzie ponownie użyty,
3. Płyn musi powrócić do wyjściowego punktu cyklu chłodzenia.
Sprężarka i skraplacz wypełniają te zadania. Sprężarka zasysa parę czynnika chłodniczego z parownika i pod ciśnieniem przemieszcza ją do skraplacza, który zwykle jest umiejscowiony przed chłodnicą silnika z przodu samochodu. Zwiększone ciśnienie w skraplaczu podnosi temperaturę punktu wrzenia powyżej temperatury powietrza zewnętrznego. Z chwilą przemieszczenia się ciepła z gorącej pary do chłodniejszego powietrza czynnik chłodniczy zamienia się ponownie w płyn. Płyn o dużym ciśnieniu powraca do układu w celu powtórnego użycia. Zatem czynnik chłodniczy w obiegu zamkniętym zamieniając się z płynu w gaz i odwrotnie powoduje schładzanie wnętrza kabiny przemieszczając ciepło na zewnątrz pojazdu.
