Podpowiadamy jakie warunki musi spełnić pracodawca, aby dostać refundację na wyposażenie stanowiska pracy dla bezrobotnego
Pracodawcy mogą starać się w urzędach pracy o równo-wartość nawet sześciu średnich płac krajowych na stworzenie lub doposażenie stanowiska pracy dla osoby bezrobotnej. Muszą jednak spełnić szereg warunków i przejść pomyślnie ocenę wniosku przez komisję, która refundację przyznaje.
Refundacje udzielane są w szczególności na zakup środków trwałych, maszyn i urządzeń, niezbędnych do wyposażenia tworzonego stanowiska pracy.
WARUNKI KONIECZNE
Do wniosku ma obowiązek załączenia zaświadczeń o nie zaleganiu z wypłacaniem w terminie wynagrodzeń pracownikom oraz z opłacaniem w terminie składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
Pracodawca ten nie może zalegać w dniu złożenia wniosku także z opłacaniem innych danin publicznych - podatków czy opłat, ani posiadać nieuregulowanych w terminie zobowiązań cywilnoprawnych.
Ważnym wymogiem jest również niekaralność za przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu w okresie dwóch lat przed dniem złożenia wniosku. Firma starająca się o takie dotacje nie może być również w trudnej sytuacji ekonomicznej. Ważnym wymogiem jest to, że w okresie 6 miesięcy przed dniem złożenia wniosku pracodawca nie mógł wypowiedzieć stosunku pracy pracownikowi.
Firma ubiegający się o refundację środków na wyposażenie lub doposażenie stanowiska pracy zobowiązany jest złożyć zabezpieczenie spłaty ewentualnych roszczeń wynikających z niedotrzymania warunków umowy.
Preferowani są wnioskodawcy, którzy jako formę zabezpieczenia zaproponują weksel z poręczeniem wekslowym lub gwarancję bankową.
KIEDY WNIOSEK PRZEJDZIE
Pracodawca otrzymuje refundację po przedstawieniu urzędowi pracy rozliczenia i udokumentowania poniesionych na wyposażenie stanowiska pracy kosztów oraz zatrudnieniu na tym stanowisku skierowanego bezrobotnego.
Refundacji nie udziela się, jeżeli łącznie z inną pomocą ze środków publicznych - w tym ze środków Unii Europejskiej, nie-zależnie od jej formy i źródła pochodzenia, spowoduje ona przekroczenie dopuszczalnej intensywności pomocy.
Oznacza to, że pomoc tego typu udzielona firmie w ciągu trzech kolejnych lat nie może przekroczyć równowartości kwoty 200.000 euro, a w sektorze transportu drogowego w okresie trzech kolejnych lat 100.000 euro.