Naruszenie sprawności organizmu powoduje, że osoba niepełnosprawna nie może być dyspozycyjna w takim samym stopniu jak pracownik w pełni sprawny.
Stosowanie skróconej normy czasu pracy nie może powodować obniżenia wynagrodzenia ustalonego według godzinowej stawki osobistego zaszeregowania.
Ponadto osoba niepełnosprawna nie może być zatrudniona w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych. Ograniczenie to nie dotyczy osób zatrudnionych przy pilnowaniu oraz gdy na wniosek osoby zatrudnionej lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników wyrazi na to zgodę.
Osobie zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 10 dni roboczych w roku kalendarzowym. Prawo do pierwszego urlopu osoba ta nabywa po przepracowaniu jednego roku po dniu zaliczenia jej do jednego ze stopni niepełnosprawności.
Pracownikowi o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności przysługuje prawo do zwolnienia od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.