Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Guzka znalazłam 13 lat temu. Dwa tygodnie później wiedziałam już na sto procent, że mam raka. To był szok – wspomina 58-letnia amazonka, jedna z uczestniczek sobotniego „Marszu Życia i Nadziei” w Zamościu.
– Nic nie wiedziałam na temat tej choroby – opowiada zamościanka. – Wyrok zapadł na podstawie jednego badania, wykonanej w Lublinie biopsji. Nie zrobiono ani mammografii, ani USG.
Przeszła chemioterapię. – Próbowałam się leczyć na własną rękę sokami z buraka i huby. Zabiegi nie przyniosły rezultatu. Trzeba było amputować pierś. – To był kolejny szok – kontynuuje uczestniczka marszu. – Bez wsparcia rodziny i przyjaciół nie wyobrażam sobie powrotu do zdrowia. – Później trafiłam do zamojskiego Stowarzyszenia Kobiet po Mastektomii.
Gdy w 1997 r. zakładano klub, zgłosiło się 17 pań. Dzisiaj działa ich ponad 140. W Polsce na raka piersi choruje rocznie 11 tys. kobiet, z czego 5 tys. umiera. – Wiedza to broń kobiet w walce z rakiem piersi, dlatego gorąco zachęcamy do systematycznych badań, prowadzenia samokontroli – mówi Jolanta Sprawka, prezes Stowarzyszenia Kobiet po Mastektomii w Zamościu. – Dla wczesnego wykrycia raka bardzo ważne znaczenie mają regularne badania palpacyjne i mammografia.
Jak jeszcze można pomagać kobietom? – Należy głośno mówić o raku piersi, a przede wszystkim o tym, że po przebytej chorobie można żyć pełnią życia i cieszyć się każdym dniem – uważa prezes.
Służą temu różne akcje edukacyjno-informacyjne, dzięki którym amazonki próbują zaszczepić wśród zdrowych kobiet nawyk samobadania piersi i prowadzenia systematycznych badań profilaktycznych, a tych, które są po leczeniu raka piersi, uczą, jak radzić sobie z niepełnosprawnością i normalnie funkcjonować w rodzinie i społeczeństwie.
Sobotni marsz poprzedziła konferencja, którą poprowadzili: dr n. med. Ryszard Wierzbicki i lek. med. Maria Mazurek. Potem uczestniczki przemaszerowały ulicami Hetmańskiego Grodu do siedziby Polskiej Orkiestry Włościańskiej im. Karola Namysłowskiego, gdzie przygotowano dla nich przepiękny koncert. •
Przeszła chemioterapię. – Próbowałam się leczyć na własną rękę sokami z buraka i huby. Zabiegi nie przyniosły rezultatu. Trzeba było amputować pierś. – To był kolejny szok – kontynuuje uczestniczka marszu. – Bez wsparcia rodziny i przyjaciół nie wyobrażam sobie powrotu do zdrowia. – Później trafiłam do zamojskiego Stowarzyszenia Kobiet po Mastektomii.
Gdy w 1997 r. zakładano klub, zgłosiło się 17 pań. Dzisiaj działa ich ponad 140. W Polsce na raka piersi choruje rocznie 11 tys. kobiet, z czego 5 tys. umiera. – Wiedza to broń kobiet w walce z rakiem piersi, dlatego gorąco zachęcamy do systematycznych badań, prowadzenia samokontroli – mówi Jolanta Sprawka, prezes Stowarzyszenia Kobiet po Mastektomii w Zamościu. – Dla wczesnego wykrycia raka bardzo ważne znaczenie mają regularne badania palpacyjne i mammografia.
Jak jeszcze można pomagać kobietom? – Należy głośno mówić o raku piersi, a przede wszystkim o tym, że po przebytej chorobie można żyć pełnią życia i cieszyć się każdym dniem – uważa prezes.
Służą temu różne akcje edukacyjno-informacyjne, dzięki którym amazonki próbują zaszczepić wśród zdrowych kobiet nawyk samobadania piersi i prowadzenia systematycznych badań profilaktycznych, a tych, które są po leczeniu raka piersi, uczą, jak radzić sobie z niepełnosprawnością i normalnie funkcjonować w rodzinie i społeczeństwie.
Sobotni marsz poprzedziła konferencja, którą poprowadzili: dr n. med. Ryszard Wierzbicki i lek. med. Maria Mazurek. Potem uczestniczki przemaszerowały ulicami Hetmańskiego Grodu do siedziby Polskiej Orkiestry Włościańskiej im. Karola Namysłowskiego, gdzie przygotowano dla nich przepiękny koncert. •
