Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Uważasz, że się do niczego nie nadajesz? Że Twoja uroda jest banalna, nogi za grube? Że na studiach lub w pracy nie dasz sobie rady?
I nigdy nie awansujesz bo brak ci tupetu, przebojowości?
Często tak postrzegają siebie osoby wartościowe, o dużej wiedzy i umiejętnościach, zdolne, zgrabne i ładne. Niektórzy mówią o nich: zakompleksieni.
Podważanie własnej wartości, szczególnie głośne, wpływa na opinię ogółu o Tobie. Można i trzeba to zmienić.
Często tak postrzegają siebie osoby wartościowe, o dużej wiedzy i umiejętnościach, zdolne, zgrabne i ładne. Niektórzy mówią o nich: zakompleksieni.
Podważanie własnej wartości, szczególnie głośne, wpływa na opinię ogółu o Tobie. Można i trzeba to zmienić.
Kształtowanie od dzieciństwa
Samoocena jest obrazem człowieka, siebie. Jest to poziom poczucia wartości własnej. Może być zaniżony, zawyżony albo adekwatny.
- Samoocena kształtuje się do 8. roku życia dziecka - wyjaśnia dr Barbara Smoczyńska, trener umiejętności psychospołecznych. - Oczywiście, później można nad tym pracować, ale źródło jest w tych najwcześniejszych latach i w stosunku opiekunów do dziecka. Największy wpływ mają kochający rodzice, wzmacniający pozytywne strony dziecka.
Można to zmieniać
Od dobrej samooceny zależy wiele - odporność na niepowodzenia, umiejętność znalezienia się w nowych sytuacjach, umiejętność przyswajania wiedzy, zapewnienie bytu.
Jak wyjaśnia doktor Barbara Smoczyńska, w jej budowaniu bardzo ważna jest praca nad monologiem wewnętrznym, kontrolowanie myśli na swój temat. Na przykład: "jestem beznadziejna”, "niczego nie potrafię”, "znów mi się nie powiedzie”, "ośmieszę się” - ten krytyk wewnętrzny w nas uniemożliwia odważne działanie. Żeby sobie z nim poradzić, nie wolno się nakręcać w negatywnym myśleniu o sobie. Tę myśl trzeba przeformułować na pozytywną, ale realistyczną.
Jak wyjaśnia doktor Barbara Smoczyńska, w jej budowaniu bardzo ważna jest praca nad monologiem wewnętrznym, kontrolowanie myśli na swój temat. Na przykład: "jestem beznadziejna”, "niczego nie potrafię”, "znów mi się nie powiedzie”, "ośmieszę się” - ten krytyk wewnętrzny w nas uniemożliwia odważne działanie. Żeby sobie z nim poradzić, nie wolno się nakręcać w negatywnym myśleniu o sobie. Tę myśl trzeba przeformułować na pozytywną, ale realistyczną.
Są cztery metody,
jakie można/powinno się zastosować:
• należy odwołać się do przeszłych, pozytywnych doświadczeń. Na przykład - jeśli obawiam się publicznego wystąpienia, przypominam sobie, że poprzednie mi się udało.
• trzeba przywołać swoje inne, mocne strony. Na przykład - nie mam prawa jazdy, ale świetnie jeżdżę na nartach, rowerze, pływam etc. To też istotne w odniesieniu do dzieci. To metoda kompensacyjna, bo każdy ma jakieś dobre strony
• dołujemy się używając określeń za mocnych. Na przykład - "jestem przewrażliwiona” zamiast "jestem wrażliwa”, "jestem tłusta” zamiast "mam nadwagę”. Jednak trzeba być realistą - to, że masz nadwagę to nie znaczy, że jesteś szczupła. Ale może zaczniesz się odchudzać?
• odwołanie się do praw osobistych - mam prawo do wyrażania siebie, nawet jeśli się to innym nie podoba, mam prawo do popełniania błędów, do słabości, niewiedzy, do wyrażania gniewu etc.
• należy odwołać się do przeszłych, pozytywnych doświadczeń. Na przykład - jeśli obawiam się publicznego wystąpienia, przypominam sobie, że poprzednie mi się udało.
• trzeba przywołać swoje inne, mocne strony. Na przykład - nie mam prawa jazdy, ale świetnie jeżdżę na nartach, rowerze, pływam etc. To też istotne w odniesieniu do dzieci. To metoda kompensacyjna, bo każdy ma jakieś dobre strony
• dołujemy się używając określeń za mocnych. Na przykład - "jestem przewrażliwiona” zamiast "jestem wrażliwa”, "jestem tłusta” zamiast "mam nadwagę”. Jednak trzeba być realistą - to, że masz nadwagę to nie znaczy, że jesteś szczupła. Ale może zaczniesz się odchudzać?
• odwołanie się do praw osobistych - mam prawo do wyrażania siebie, nawet jeśli się to innym nie podoba, mam prawo do popełniania błędów, do słabości, niewiedzy, do wyrażania gniewu etc.
