Od piątku (20.05) sprzedaż karnetów, a od poniedziałku seanse. 23 maja zaczyna się w lubelskiej Chatce Żaka festiwal filmowy Lato Filmów w Drodze. Zobaczymy 7 tytułów, które ucieszą poszukiwaczy filmów omijających multipleksy.
W programie znalazło się 7 tytułów, w tym 3 debiuty z Kolumbii, Francji i Danii oraz najnowszy film Doris Dorrie „Fryzjerka”. Nie można z tego zestawu przegapić film Suzanne Bier „W lepszym świecie”, który w tym roku został uhonorowany Oscarem i Złotym Globem w kategorii filmu nieanglojęzycznego/zagranicznego.
(agdy)
Bilety, karnety
Bilety kosztują 10 zł (ulgowy) i 12 zł (normalny), można je kupować w kasie kina „Chatka Żaka” na pół godziny przed każdym seansem.
Karnety kosztują 30 zł. W przedsprzedaży w kasie kina w piątek 20 maja w godz. 15–19 oraz w poniedziałek 23 maja na godzinę przed rozpoczęciem festiwalu.
Program
23 maja poniedziałek
g. 18.00 KAREN PŁACZE W AUTOBUSIE reż. Gabriel Rojas Vera
Kolumbia 2011 (98 min)
24 maja wtorek
g. 18.00 FRYZJERKA reż. Doris Dorrie
Niemcy 2010 (106 min)
25 maja środa
g. 18.00 STUDENTKI reż. Emmanuelle Bercot,
Francja 2010 (101 min)
27 piątek
g. 20.00 PEEPLI! reż. Anusha Rizvi, Mahmood Farooqui
Indie 2010 (95 min)
28 sobota
g. 18.00 ANGÈLE I TONY reż. Alix Delaporte,
Francja 2010 (87 min)
g.20.00 PRZYTUL MNIE reż. Kaspar Munk
Dania 2010 (80 min)
29 niedziela
g. 20.00 W LEPSZYM ŚWIECIE reż. Suzanne Bier
Dania 2010 (113 min)
Opisy filmów
KAREN PŁACZE W AUTOBUSIE
reż.: Gabriel Rojas Vera
prod.: Kolumbia 2011 (98 min)
Fabularny debiut kolumbijskiego reżysera, bardzo dobrze przyjęty na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie.
Akcja „Karen płacze w autobusie” toczy się w Kolumbii, a tytułowa bohaterka to zmęczona swoją szarą, żmudną egzystencją kobieta, która postanawia opuścić niekochanego męża i wyruszyć w podróż, która może odmienić jej życie. Zupełnie nie jest do niej przygotowana, ale ta wyprawa – wszystko czego doświadcza, jakich ludzi spotyka – okazuje się sukcesem samym w sobie, gdyż pozwala jej nabrać pewności siebie; zrozumieć, że czasami wystarczy otworzyć się na nieznane, a los zgotuje miłą niespodziankę. „Karen płacze w autobusie” to nawiązująca do „Nory” Henryka Ibsena opowieść o kobiecie, która wygrała w momencie, kiedy odważyła się spróbować czegoś nowego. Nie jest to jednak film tylko dla kobiet – wszyscy znajdą w tej historii ciekawy materiał do rozmyślań.
FRYZJERKA
reż.: Doris Dorrie
prod.: Niemcy 2010 (106 min)
Najnowszy film Doris Dorrie, reżyserki takich filmów jak „Hanami – Kwiat wiśni” (Złoty Niedźwiedź na MFF w Berlinie) czy „Nadzy” (Złoty Lew na MFF w Wenecji – nominacja) to komedia obyczajowa o kobiecie, która z optymizmem godnym podziwu przezwycięża kłopoty jakie zgotował jej los.
„Fryzjerka” to zabawna historia Kathi Konig (Gabriela Maria Schmeide), bezrobotnej fryzjerki, która powraca do rodzinnych stron i pragnie otworzyć własny zakład fryzjerski.
Kathi mieszka w Berlinie z córką. Jest rozwiedziona i pilnie poszukuje pracy. Próbuje szczęścia w dużym zakładzie fryzjerskim, mimo kwalifikacji nie zostaje przyjęta, ze względu na jej obfite kształty. Kierownik salonu fryzjerskiego uważa, że osoba z nadwagą nie pasuje do jego wizji salonu piękności. Kathi postanawia wziąć sprawy w swoje ręce i otworzyć własny interes. Niestety nie ma wystarczającego kapitału. Nie poddaje się jednak i próbuje zdobyć pieniądze na wymarzony zakład fryzjerski. Zaczyna uczestniczyć w przemycie Wietnamczyków z Polski do Niemiec. Dodatkowo przechowuje ich tymczasowo w swoim maleńkim mieszkaniu. Wdaje się też w romans z szefem grupy szmuglującej, czułym, lecz niestety żonatym mężczyzną – Tienem.
Mimo skomplikowanej sytuacji, nie opuszcza jej duch walki, optymizm i niezwykły urok. Kathi zaraża widzów swym optymizmem.
STUDENTKI
reż.: Emmanuelle Bercot
prod.: Francja 2010 (101 min)
W roli głównej Déborah François, aktorka, która zaistniała w filmie „Dziecko” Jean-Pierre’a i Luc’a Dardenne. Film powstał na podstawie prawdziwej historii i wywołał burzę we Francji.
Osiemnastoletnia Laura jest na pierwszym roku studiów uniwersyteckich, które pragnie skończyć za wszelką cenę. Pracuje dorywczo, lecz jej zarobki nie wystarczają na zaspokojenie wszystkich potrzeb. Laura popada w tarapaty finansowe i pewnego wieczoru, szukając wyjścia z tej sytuacji, postanawia odpowiedzieć na znalezione w Internecie ogłoszenie: „Joe, lat 50, szuka studentki, gotowej dać mu chwilę czułości. 100 euro za godzinę.” Laura decyduje się na ten jeden raz i trzy dni później ląduje w tanim hotelu z mężczyzną z ogłoszenia. Cieszy się „łatwo” zarobionymi pieniędzmi. Nie wie jeszcze, że wpadła w pułapkę. Próbuje zapomnieć o budzących obrzydzenie odczuciach i myśleć wyłącznie o kopercie z pieniędzmi. Po spotkaniu z drugim klientem, Laura, rozbita wewnętrznie studentka – i początkująca prostytutka – chce z tym skończyć. Czy jej się to uda?
PEEPLI!
reż.: Anusha Rizvi, Mahmood Farooqui
prod.: Indie 2010 (95 min)
Kino z Indii jest kojarzone przede wszystkim z krzykliwymi, ekstrawaganckimi pod względem przepychu kostiumów i scenografii, produkcjami bollywoodzkimi. Jednak Indie mają również ogromną tradycję kina zaangażowanego społecznie, często o wiele smutniejszego niż europejskie dramaty. "Peepli" lokuje się mniej więcej pośrodku tych dwóch estetyk, bowiem z jednej strony opowiada o istotnych problemach społecznych, a z drugiej używa do tego dość jaskrawej satyry. Fabuła opiera się na tym, iż dwóch zdesperowanych rolników zastanawia się, czy popełnić samobójstwo, żeby zapewnić swoim rodzinom odpowiednie odszkodowanie. Kiedy dowiadują się o tym media, rozpoczyna się lokalna szopka, która po jakimś czasie przeistacza się w ogólnonarodowy szał.
ANGÈLE I TONY
reż.: Alix Delaporte
prod.: Francja 2010 (87 min)
Fabularny debiut francuskiej reżyserki i scenarzystki Alix Delaporte, która ma już na koncie Złotego Lwa w kategorii Krótkich Filmów na Międzynarodowym Festiwalu w Wenecji. Dzieło nawiązuje do francuskiej Nowej Fali, łącząc obserwację tego, co widoczne, z analizą tego, co sentymentalne.
Normandia, mały port rybacki. Angèle jest młodą, zbuntowaną kobietą. Opuszcza właśnie więzienie po tym jak została osądzona i obarczona odpowiedzialnością za spowodowanie wypadku samochodowego, w którym zginął jej mąż. W konsekwencji sąd zabrał jej prawo do opieki nad synem.
Tony jest rybakiem, który mieszka ze swoją matką, po tym jak jego ojciec nagle zniknął. Oboje szukają związku – Angèle desperacko chce stworzyć rodzinę, żeby odzyskać syna, Tony szuka ucieczki z emocjonalnego wygnania, w którym się znalazł. Spotykają się przypadkiem, ich pierwszej randki nie można jednak uznać za najbardziej udaną…
Reżyserka pomimo, że koncentruje swoją opowieść wokół emocji, pokazuje również ciężkie życie rybaków, którzy działając na granicy prawa próbują doprowadzić do zwiększenia ilości ryb, jaką wolno im poławiać.
PRZYTUL MNIE
reż.: Kaspar Munk
prod.: Dania 2010 (80 min)
Debiut filmowy Kaspara Munka nagrodzony na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Rzymie. Film zdobył Nagrodę Publiczności na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Mannheim-Heidelbergu.
Sara, Mikkel, Hassan i Louise to czwórka nastolatków, którzy są na etapie finalnego wykształcania się cech osobowościowych, z którymi wejdą w dorosłość. Jeden dzień zmieni wszystko. Pewne klasowe nieporozumienie zupełnie absurdalnie przerodzi się w nieznośny konflikt, który doprowadzi do tragicznych konsekwencji. Zazdrość, samotność i brak trwałych więzi, czy to przyjacielskich, czy rodzinnych. Presja grupy rówieśniczej i problem klasowej popularności jako definicji sukcesu. Odpowiedzialność za własne słowa i świadomość powierzchowności swoich czynów. W ciągu jednego dnia światy, które bohaterowie wokół siebie wybudowali, rozlatują się jak domki z kart, a granice pomiędzy katami i ofiarami przestają mieć jakiekolwiek znaczenie.
W LEPSZYM ŚWIECIE
reż.: Suzanne Bier
prod.: Dania 2010 (113 min)
Oscar ’2010 w kategorii Najlepszy Film Nieanglojęzyczny; Złoty Glob w kategorii Najlepszy Film Zagraniczny
Suzanne Bier, duńska reżyserka, która przekonała do siebie polskich widzów takimi filmami jak: „Tuż po weselu”, „Bracia” oraz „ Otwarte serca”.
„W lepszym świecie” to historia dwóch duńskich rodzin, w których relacje są nie tylko napięte, ale też obarczone błędami i wyrzutami sumienia. Rodzice Eliasa są w separacji, ojciec jeździ regularnie do Afryki, gdzie pracuje w szpitalu dla uchodźców. Christian wraca do Danii wraz z ojcem po śmierci matki, która zmarła w Londynie. Losy obu rodzin splatają się i dodatkowo komplikują w momencie, gdy chłopcy zasiadają w tej samej szkolnej ławie. Wkrótce Christian bierze w obronę Eliasa grożąc jednemu z ich agresywnych kolegów nożem. Chłopiec przekonany jest, iż jedyną słuszną reakcją na agresję jest kontratak. Jest pełen buntu i specyficznego poczucia sprawiedliwości, którym będzie próbował zarazić spokojnego i wrażliwego Eliasa. Czy w prawdziwym świecie istnieją granice litości i wyrozumiałości?
Na podstawie materiałów organizatora