Detal wieńczy dzieło. Wykańczamy wnętrza

Fuga to spoina pomiędzy płytkami, która spełnia ważną rolę dekoracyjną. Ponadto zabezpiecza ścianę przed wilgocią. Stanowi też swego rodzaju dylatację – kompensuje naprężenia powstające na powierzchni płytek. Zwiększa również ich przyczepność do podłoża i zapobiega rozwojowi grzybów - pleśni. W przypadku tarasów, balkonów czy elewacji pełni dodatkowo funkcję wentylacyjną, umożliwiając odprowadzenie wilgoci spod płytek, która pod wpływem ujemnych temperatur mogłaby zamarznąć i spowodować ich odspojenie, a nawet popękanie.

Jaki kolor fugi wybrać?

Wszystko zależy od tego, jaki efekt dekoracyjny chcemy osiągnąć – jednolity i naturalny czy bardziej odważny i niekonwencjonalny. Decydując się na pierwszą z tych opcji, warto postawić na fugi jak najbardziej zbliżone kolorem do dominującej barwy płytek. Takie rozwiązanie szczególnie dobrze sprawdzi się przy płytkach wielkoformatowych, a także imitujących wygląd innych materiałów, np. kamienia czy drewna, które prezentują się najlepiej, gdy spoina dyskretnie wtapia się w ich naturalny rysunek. Dodatkowym plusem takiego zabiegu jest możliwość optycznego powiększenia pomieszczenia, co docenią szczególnie właściciele małych łazienek czy kuchni.

Chcąc natomiast wyeksponować ciekawy kształt lub układ płytek, lepszym wyborem będą spoiny o barwie kontrastowej dla bazowego koloru ceramiki – jasna fuga idealnie uwydatni rozmieszczenie oraz proporcje ciemnych płytek i odwrotnie. Możemy również pokusić się o wprowadzenie koloru, odwołującego się do innych elementów wystroju wnętrza i na przykład zastosować szarą fugę do płytek drewnopodobnych. Z tego rodzaju kontrastami musimy postępować ostrożnie, aby nie osiągnąć efektu, który będzie męczył oczy i wyglądał kiczowato.

Dobierając kolor fugi do płytek podłogowych, narażonych w większym stopniu na zabrudzenia, warto rozważyć zastosowanie ciemniejszej spoiny – utrzymanie jasnych fug w nieskazitelnej czystości jest niezwykle trudne i nosi znamiona syzyfowej pracy.

Szerokość spoin

Oryginalność kompozycji możemy zaakcentować nie tylko barwą, lecz także szerokością spoin. Pamiętajmy jednak, że ich rolą jest również dylatacja i wentylacja, dlatego ich rozmiar powinien iść w parze przede wszystkim z wielkością płytek. Układanie ich na „styk”, bez fugi, jest ryzykowne, ponieważ wszystkie ruchy podłoża oraz elementów konstrukcyjnych budowli są przenoszone na płytki ceramiczne, co może spowodować uszkodzenia i odpryski na krawędziach płytek. Jaki zatem rozmiar fugi zastosować? Ogólna zasada jest taka, że im większy format i im większe zmiany wilgotności oraz temperatury, tym powinna być ona szersza.

Jaki rodzaj fugi wybrać?

Wybór fugi musi uwzględniać nie tylko kolor, lecz także właściwości kwalifikujące ją do zastosowania w określonych warunkach. W miejscach narażonych na spadek temperatury poniżej zera bezwzględnie należy stosować spoiny mrozoodporne. Właściwie w każdych warunkach świetnie sprawdzają się elastyczne fugi cementowe. Warto pamiętać, że są takie miejsca, które wymagają zastosowania spoiny jeszcze bardziej elastycznej niż fuga. Chodzi o narożniki ścian, połączenie ścian z posadzką, a także miejsca montażu elementów zabudowy czy przy urządzeniach sanitarnych, wokół wanien, brodzików czy umywalek, które są dodatkowo narażone na częste zawilgocenie i bezpośrednie działanie wody. Wszędzie tam najlepiej sprawdzi się wypełniacz silikonowy. Do spoinowania płytek możemy przystąpić po min. 24 godz. od ich położenia. Zanim to jednak nastąpi należy oczyścić szczeliny z ew. zabrudzeń lub nadmiaru zaprawy. Pamiętajmy również, że w przypadku, gdy płytki układane są na ogrzewaniu podłogowym, klejenie i spoinowanie zaleca się wykonać dopiero po wcześniejszym wygrzaniu podłoża. Stopniowe uruchomienie ogrzewania umożliwia odparowanie nadmiaru wilgoci z podkładu podłogowego oraz pozwala na usunięcie ew. naprężeń które mogą powodować pękanie lub odspojenie warstwy wykończeniowej. Czyszczenie spoinowanych powierzchni można przeprowadzić dopiero po całkowitym wyschnięciu fug, w przeciwnym razie możemy doprowadzić do ich wypłukania i zniszczenia efektu wykonanych prac.